School of Advanced Medical Sciences
Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/17
This faculty is the second largest faculty for Advanced Medical Science in IRAN in terms of variety of disciplines and courses as well as availability of advanced technologies.
This faculty offers graduate courses in two disciplines for Master of Science and Ph.D programs. The Students enjoy educating in Medical Biotechnology, Medical Nanotechnology, Molecular Medical , Nuro Sciences, Medical Engineering, Tissue Engineering and Reproduce Medicine. We have an active gradual program with more than 120 students pursuing further education in diverse areas of Advanced Medical Sciences. We recognize the importance of inter-disciplinary research and advanced technologic developments which has had led to collaboration `with other research centers in the campus and other universities in Iran and all over the world.
Through the web-site you will find the information on the faculty, staff and students, degree and program courses, research and basic and clinical interests as well as current events.
Browse
12 results
Search Results
Item type: Item , اثر ایمنی درمانی ترکیبی در درمان سرطان پستان مدل موشی با استفاده از شیمی درمانی، آگونیست TLR7 و مهار HIF-1α(دانشگاه علوم پزشکی تبریز دانشکده علوم نوین پزشکی, 1403) رشید, محسن; مولوی, ام لیلا; پزشکی مولکولی; رمضانی, فاطمه; برادران, بهزادمقدمه : حالت مهاری سیستم ایمنی در محیط توموری یکی از مهمترین چالش‌ها و سد‌های درمان سرطان پستان می‌باشد. استفاده از ایمنی درمانی ترکیبی یکی از روش‌های امیدوار کننده برای مقابله با حالت مهاری محیط توموری و افزایش پتانسیل سیستم ایمنی در این محیط می‌باشد که باعث افزایش نتایج رضایت بخش در بیماران می‌باشد. در این مطالعه، شواهد نشان می‌دهد که هدف قرار دادن ژن HIF-1α در کنار شیمی درمانی و ایمنی‌درمانی می‌تواند باعث بروز پاسخ ایمنی ضد سرطانی در محیط توموری شود. روشها: کمپلکس کیتوزان/HIF-1α siRNA با روش جذب siRNA بر روی کیتوزان سنتز شد. نانو ذره‌ها با روش‌های پراکندگی دینامیک نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد آزمون قرار گرفتند. سپس سمیّت کمپلکس سنتز شده بر روی رده سلولی پستان (4T1) با روش MTT انجام پذیرفت. تأثیر درمان ترکیبی شامل کمپلکس کیتوزان/آر ان ای کوچک مداخله‌گر، شیمی درمانی و ایمنی درمانی بر روی مدل موشی حامل سرطان پستان مورد آزمایش قرار گرفت. برای بررسی بیان ژن‌ها و پروتئین‌های مورد مطالعه، از واکنش زنجیره‌ایی پلی مراز در زمان واقعی و تکنیک وسترن بلات استفاده گردید. نتایج: HIF-1α siRNA با موفقیت بر روی نانوذره کیتوزان بارگذاری شد. کمپلکس کیتوزان/HIF-1α siRNA به صورت معنا داری باعث کاهش بیان ژن HIF-1α در رده سلولی 4T1 گردید(P < 0.001). ترکیب درمانی سه‌گانه با کمپلکس کیتوزان/ HIF-1α siRNA + شیمی درمان (پکلی‌تاکسول) + ایمنی درمانی (ایمیکیومد) باعث کاهش رشد تومور و کاهش بیان ژنهای مرتبط با رشد و تقسیم سلولی شد، همچنین باعث افزایش سایتوکاین‌های تحریکی و کاهش سایتوکاین‌های مهاری سیستم ایمنی گردید(P < 0.001) . درمان موش‌ها با ترکیب‌های درمانی فاقد کمپلکس کیتوزان/HIF-1α siRNA در مقایسه با ترکیب سه‌گانه، پتانسیل درمانی کمتری را نشان داده‌اند. این نتایج نشان می‌دهد که استفاده از کمپلکس کیتوزان/HIF-1α siRNA در کنار شیمی درمانی و ایمنی درمانی، می‌تواند باعث هم‌افزایی پتانسیل درمان و کاهش معنا دار رشد سرطان نسبت به مابقی ترکیبات درمانی شود. نتیجه‌گیری: ترکیب درمانی سه‌گانه کیتوزان/HIF-1α siRNA + شیمی درمانی + ایمنی درمانی می‌تواند ترکیب امیدوار کننده‌ی برای درمان سرطان باشد. این ترکیب توانایی کاهش سیستم ایمنی مهاری را داشته و در عین حال باعث افزایش سیتوکاین‌های تحریکی سیستم ایمنی در محیط توموری می‌گردد. کلمات کلیدی: درمان ترکیبی، شیمی درمانی ، ایمنی درمانی، سرطان پستان، فاکتور تحریک کننده هایپوکسیItem type: Item , سنتز و ارزیابی عملکرد ضد توموری نانوژل بارگذاری شده با دیگوکسین و متفورمین بر مهار هم زمان مسیر های Notch-1 و HIF-1a در رده سلول سرطان پستان MCF-7 در in vitro(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1402) داداشی, حامد; اسکندانی, مرتضی; جای مند, مهدی; زیست فناوری پزشکی; جهانبان اسفهلان, رعنا; داداش پور, مهدیمقدمه بدون شک سرطان و به‌ویژه سرطان پستان یکی از مهمترین چالش‌های جهانی است که سالانه ابتلا و مرگ‌ومیر قابل‌توجهی را به خود اختصاص می‌دهد. درمان‌هایی همچون شیمی‌درمانی و رادیوتراپی برای درمان سرطان به کار می‌روند و علی‌رغم مزایای آنها، چالش‌های جدی همچون عوارض جانبی جدی و عدم وجود بازدهی درمانی موردنیاز در رابطه با این روش‌های درمانی وجود دارند. استفاده از سیستم‌های دارو رسانی زیست‌سازگار همچون نانوذرات کیتوزان می‌تواند به چالش‌های مربوط به شیمی درمانی غلبه کند. ژنهای HIF-1a و Notch-1 ژنهای بسیار مهمی در تهاجم و رگ زایی تومور به شمار می‌روند و داروهای متفورمین و دیگوکسین می‌توانند اثر مهاری بر روی این ژن‌ها داشته باشند. در کل، هدف قرار دادن این ژن‌ها در سرطان می‌تواند ضربه قابل‌توجهی به سلولهای توموری ایجاد کند و متعاقباً سبب پسرفت تومور گردد. هدف مطالعه هدف کلی این پژوهش آنالیز بیان ژنهای Notch-1 و Hif-1a در رده‌ی سلولی سرطان پستان MCF-7 تیمار شده با نانو ژل‌های بارگذاری‌شده با متفورمین و دیگوکسین می‌باشد. روشها در این مطالعه، نانوذرات کیتوزان فاقد دارو و حاوی متفورمین و دیگوکسین سنتز و مشخصه یابی شدند. در ادامه سمیت نانوذرات حاوی دارو مشخص و اثر فرمولاسیون مورد مطالعه بر مهاجرت سلولی، آپوپتوز، رگ‌زایی و بیان ژن های HIF-1a و NOTCH-1 بررسی شد. نتایج نانوذرات سنتز‌شده واجد سایز، زتا پتانسیل و بازدهی کپسوله سازی دارو (EE) مطلوب بودند. تیمار ترکیبی نانوذرات حاوی دارو سبب مهار معنی‌دار بیان ژنهای HIF-1a و Notch-1 نسبت به گروه کنترل منفی گردید و همچنین این تیمار باعث القای آپوپتوز، مهار مهاجرت سلولی و مهار رگ‌زایی شد. نتیجه‌گیری نانوذرات کیتوزان حاوی متفورمین و دیگوکسین واجد خصوصیات شیمیایی قابل‌قبول، زیست سازگاری و پایداری بودند. تیمار ترکیبی نانوذرات حاوی متفورمین و دیگوکسین دارای توان بالا در مهار رشد سلولهای MCF-7، القای آپوپتوز، مهار تهاجم و مهاجرت سلولی و سرکوب رگ زایی می‌باشد و می‌تواند یک کاندید مناسب جهت درمان سرطان به شمار آید.Item type: Item , طراحی سیستم نانوحامل دندریمری حاوی دوکسوروبیسین جهت دارورسانی هدفمند سلول های عمقی مدل اسفروئید سرطان پستان(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1401) شاه پوری, محمد; علیزاده, عفت; همیشه کار, حامد; بیوتکنولوژی پزشکی; جهانبان اسفهلان, رعناابتدا با پگیلاسیون نانوذره به منظور کاهش سمیت و پایداری، پلي مر mPEG-amine را به وسيله ي واكنش آمیدی (EDC/NHS chemistery) به آزولينكرAZO-COOH حساس به هایپوکسی متصل کردیم. mPEG-Azo-COOH به کنژوگه های دندریمر سنتز شده بوسيله واكنش آميدي به عنوان پوسته متصل کرده و کوپلیمر سنتز شده را ( mPEG-Azo-PAMAM) را با داروی دوکسوربیسین لود کردیم. اندازه و شکل نانوذرات با میکروسکوپ SEM،DLS ، پتانسیل زتا و تست هایH-NMR ،FTIR صورت گرفت. جهت بررسی عملکرد نانوپارتیکل ها درin vitro از رده سلولي سرطان پستانMB-231 MDA- استفاده شد. دراين رده عملكرد رليز دارو براي نانوذرات در شرايط فيزيولوژيك و هايپوكسي به کمک انکوباتور هایپوکسیک در مدل کشت مونولایر و سه بعدی مورد بررسی قرار گرفت. میزان عملکرد دارو با استفاده از MTT Assay و با اندازه گیری میزان بیان ژن های HIF-1α, bcl2 ,Notch1, Bax, caspase3, mTOR با روش ریل تایم PCR صورت پذیرفت. یافته ها نتایج حاصل از یافته های MTT نشان می دهد که تفاوت معنا داری بین PAMAMG5 پگیله شده با لینکر حساس به هایپوکسی آزوبنزن و PAMAMG5 فاقد mPEG از لحاظ زیست سازگاری و ریلیز دارو در شرایط هایپوکسیک وجود دارد و همچنین اثر دوکسوربیسین لود شده با نانوذره بیشتر از دوکسوربیسین به صورت آزاد است. نتایج حاصل از رنگ آمیزی های سلولی نیز نشان می دهد نفوذ دارو و آپوپتوز سلولی در هسته توموری اسفروئید های کشت داده شده بیشتر از دارو به صورت آزاد است. همچنین نتایج ریل تایم پی سی آر نشان می دهد هر دو گروه نانوذره نانوفرموله شده با داروی دوکسوربیسین و داروی دوکسوربیسین به صورت آزاد بیان ژن های HIF-1α, bcl2 Notch1 ,Bax ,caspase3, mTOR , در رده سلولی MDA-MB-231 تحت تاثیر قرار می گیرند و این نسبت بیان ژن ها در گروه های تیمار شده با نانوذره اصلی بیشتر است. نتیجه گیری نتایج حاصل نشان می دهند که انتقال فعال و هدفمند داروی دوکسوربیسین لود شده با نانوذره تولیدی با هدف كاهش توكسيستي با استفاده از (mPEG) و افزايش عملكردی اختصاصی نانوذره با استفاده از لینکر حساس به هایپوکسی(Azobenzene) بیشترین کارایی جهت درمان سلول های سرطانی پستان MDA-MB-231 از خود نشان می دهد.Item type: Item , ارزیابی اثر ضدسرطانی دندریمر بارگذاری شده با راپامایسین بر سلولهای سرطان پستان(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1401) نیازی, مصطفی; علیزاده, عفت; اسکندانی, مرتضی; نانوتکنولوژی; ضرغامی, نصرت اله; جهانبان, رعنامطالعات اخیر نشان داده اند که آزادسازي دارو با استفاده از حاملهاي نانو، داراي مزایاي متعددي از جمله افزایش محلولیت، هدف قرار دادن تومور، افزایش تجمع در سلول، کاهش سمیت و افزایش حداکثر دوزهاي قابل تحمل میباشند. هدف از این مطالعه بهبود اثر آنتی پرولیفراتیوي راپامایسین در سلولهاي سرطان پستان انسان با استفاده از نانوفرمولاسیون راپامایسین در PAMAM نسل پنجم است به طریقی که باعث افزایش نفوذ و پایداری و حفظ خواص فیزیکو شیمیایی راپامایسین شود. بدین ترتیب میتوان طی زمانی مشخص سلولهای سرطانی پستان را تحت دریافت دوز مشخصی از داروی نانوفرموله شده قرار داد. هدف در این مطالعه به بررسی اثر راپامایسین نانوفرموله شده با دندریمر روی آپاپتوز رده¬ سلولی MCF-7پرداخته شده است. مواد و روش کار نانوذرات دندریمر راپامایسین به صورت یک مرحله ای تحت شرایط آبی سنتز گردید. اندازه و بار سطحی نانو ذرات سنتز شده به وسیله DLS تعیین گردید. مورفولوژی سطحی و ساختار شیمیایی نانوذرات با FTIR مشخص شد. میزان بارگیری و رهش ترکیب راپامایسین از نانوذرات سنتز شده محاسبه گردید. برای بررسی و مقایسه اثر راپامایسین نانوفرموله شده و خالص بر میزان زنده مانی و بیان ژن های مرتبط با آپاپتوز سلول های MCF-7 از تکنیک های MTT و Real-time PCR به ترتیب استفاده شد. یافته ها متوسط اندازه نانو ذراتnm 5۷.12 و بار سطحی آن mV ۱۷.۰۳+ اندازه گیری گردید. نتایج مربوط به FTIR حاکی از ساختار شیمیایی صحیح نانوذرات سنتز شده می باشد. میزان بارگیری راپامایسین در دندریمر 50٪ و میزان بازده به دام اندازی ترکیب راپامایسین 69% تعیین گردید. بررسی منحنی رهش دارو نشان دهنده رهایی آرام راپامایسین از نانوذرات است. ارزیابی اثر سایتوتوکسیک نشان دهنده میزان پایین IC50 راپامایسین نانوفرموله شده نسبت به راپامایسین خالص روی رده¬ی سلولی MCF-7 بود. راپامایسین نانو فرموله شده به صورت معنا داری نسبت به راپامایسین خالص باعث کاهش IC50 در سلول های MCF-7 گردید و همچنین بیان ژن¬های مرتبط با مسیر mTOR در گروه¬های درمان شده با راپامایسین نانوفرموله بیشتر تحت تاثیر قرار گرفت. نتیجه گیری نتايج حاصل نشان دادند كه نانوفرموله کردن راپامایسین با دندریمر می تواند سبب افزایش عملکرد دارویی این ترکیب ضدسرطانی بشود.Item type: Item , مطالعه تاثیر تیمار همزمان سلول های سرطان پستان با داروهای پاکلیتاکسل و سدیم اگزامات بارگذاری شده در نیوزوم(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1401) کاوه زنجناب, معصومه; بیوتکنولوژی پزشکی; محمدی, سید ابوالقاسم; فتحی, مرضیهامروزه بیشتر مطالعات روی سرطان پستان بر کاربرد نانوذرات در شیمی درمانی متمرکز شده است. نیوزوم (NIO) به عنوان نانو وزیکول¬هایی دارای مزایایی مانند حمل همزمان داروهای آبگریز و آبدوست، غیرسمی بودن، هزینه کم و زیست تخریب پذیری، منجر شده تا آنها از سایر نانوحامل ها متمایز باشند. علاوه بر این، در ترکیب با نانو ذرات کوانتوم دات (QDs)به عنوان عوامل ردیابی کننده و اسید هیالورونیک(HA) به عنوان یک عامل برای هدفمند سازی نانوذرات نیوزومی، حاوی پاکلیتاکسل1 (PTX)همراه با سدیم اگزامات2 (SO)می‌توانند کاندیدای عالی برای درمان سرطان پستان در نظر گرفته شوند. مواد و روش کار ابتدا نیوزوم ها به روش آبدهی لایه نازک فیلم (TFH) سنتز گردید. اندازه و مورفولوژی ذرات با دستگاه زتاسایزر و TEM مشخصه¬یابی شد. از FTIR برای بررسی واکنش¬های شیمیایی استفاده شد. زنده¬مانی سلولی با استفاده از MTT در مدت زمان 24، 48، 72 ساعت بررسی شد. همچنین برای آپاپتوز سلولی، سلول¬های تیمار شده در 72ساعت بررسی گردید , برای بررسی اثرات سدیم اگزامات بر مسیرهای تولید ATP ، و همچنین تولید گونه های اکسیژن فعال در میتوکندری از کیت میتوکندری استفاده شد و سیکل سلولی بوسیله FACS Calibur flow cytometry مورد بررسی قرار گرفت. یافته¬ها نشان داده شد که نانوذرات NIO/QDs/HA بارگذاری شده با PTX و SO باعث افزایش مرگ و میر سلول¬ها در مقایسه با داروی آزاد می شود، بررسی کمپلکس نیوزومی با غلظت ppm 5 بوسیله تست MTTدر مدت 72 ساعتIC50 را نشان داد که بقیه تست¬ها، آپاپتوز، چرخه سلولی و مسیرهای میتوکندری هم بر این اساس با غلظتppm 5 بررسی شدند. نتیجه¬گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که کپسوله‌سازی همزمان PTX و SO در NIO/QDs/HA NPs می‌تواند اثرات درمانی PTX را بر سلولهای سرطانی افزایش دهد و به عنوان یک رویکرد کارآمد برای درمان سرطان پستان معرفی شود. واژه¬های کلیدی: نیوزوم، هیالورونیک اسید، پاکلی¬تاکسل، سدیم اگزامات، سرطان پستان، سیستم¬های دارورسانیItem type: Item , بررسی اثر دگزامتازون بر مهاجرت سلولی، تکثیر و چرخه ی سلولی در رده ی سلولی T47D سرطان پستان(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1399) محمدی, لیلا; ضرغامی, نصرت اله; علیزاده, عفت; بیوتکنولوژی پزشکی; رحمتی, محمدسرطان بیماری پیچیده¬ای است که تقسیم سلولی غیر کنترل شده منجر به تشکیل تومور می¬شود. بزرگترین چالش در درمان سرطان، مهاجرت سلول¬های سرطانی از تومور اولیه به محل جدید در بافت یا اندام دیگراست که متاستاز نامیده می¬شود. دگزامتازون یک گلوکوکورتیکوئید سنتزی است که برای کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی ¬مثل استفراغ ، تهوع مورد استفاده قرار می¬گیرد، همچنین تحقیقات اخیر نشان داده است که دارای کارکردهای آنتی توموری است، در حالی که در بعضی رده¬ها¬ی سلولی سبب پیشرفت سرطان شده و اثر متناقض دارد. تاکنون به بررسی اثر دگزامتازون در مهاجرت سلولی، تکثیر و چرخه¬ی سلولی در رده T47D پرداخته نشده است. هدف در این مطالعه، اثر دگزامتازون بر مهاجرت سلولی، تکثیر و چرخه ی سلولی در رده¬ی سلولی T47D سرطان پستان بررسی شده است. مواد و روش کار در این مطالعه به منظور ارزیابی اثر سمیت دگزامتازون بر رده سلولی T47D و فیبروبلاست جنینی موشی از تکنیک MTT استفاده شد. میزان اثرگذاری داروی دگزامتازون بر مهاجرت سلولی در مقایسه با گروه کنترل با روش Scratch assay مورد ارزیابی قرار گرفت و میزان بیان ژن¬های مرتبط با مهاجرت سلولی که شامل CDH1، CDH2، MMP2 و MMP9 هستند، با qRT-PCR بررسی شدند. برای بررسی میزان تکثیر سلولی از روش MTT assay و برای سنجش چرخه ی سلولی از روش فلوسیتومتری و رنگ آمیزی PI استفاده گردید. یافته¬ها دگزامتازون به صورت معنا داری زنده¬مانی سلول¬های T47D را کاهش داد. توانایی مهاجرت سلول¬های T47D بطور معنی¬داری نسبت به گروه کنترل کاهش معنی¬داری نشان داد و سطح بیان ژن¬های مرتبط با مهاجرت سلولی (CDH1,CDH2,MMP2,MMP9) را تحت تاثیر قرار داد. توانایی تکثیر سلول¬های T47D بطور معنی¬داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. بعلاوه دگزامتازون سبب توقف در فاز S چرخه سلولی گردید،که در 24 ساعت چشمگیر بود. نتیجه¬گیری نتايج حاصل نشان دادند كه دگزامتازون توانایی کاهش مهاجرت سلولی در رده¬ی سلولی T47D سرطان پستان را داشته و موجب تغییر بیان ژن¬های دخیل در مهاجرت سلولی مانند CDH1,CDH2,MMP2,MMP9 می¬شود. تیمار با دگزامتازون سبب کاهش در تکثیر سلولی و توقف چرخه سولی در فاز S می شود.Item type: Item , ارزيابي ميزان بيان ژن RPL13Aو سطح پروتئين آن در نمونه بافت سرطان پستان و مقايسه آن با نمونه‌هاي حاشيه تومور(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1399) مولوی, قادر; هاشم زاده, شهریار; کریمی, عباس; پزشکی مولکولی; صمدی, ناصر; حلیمی, منیرهسرطان پستان شايعترين بدخيمي در بين زنان در سراسر جهان است. مطالعات اخير نقشهاي خارج ريبوزومي پروتئين‌هاي ريبوزومي را در ايجاد سرطان‌هاي انساني را نشان داده است. اندازه گيري دقيق سطح بيان ژن بر اساس انتخاب ژنهاي مرجع است که بيان آنها مستقل از خصوصيات سرطان و خصوصيات بيمار است. قبلاً نقشهاي خارج ريبوزومي پروتئين ريبوزومي L13A (RPL13A) اثبات شده است. در اين مطالعه ميزان بيان اين پروتئين در نمونه‌هاي سرطان پستان و بافتهاي مجاور آنها و ارتباط آن با ژنهاي مرتبط با ايجاد سرطان مورد بررسي قرار گرفت روشها: این مطالعه از نوع Case-Series بود. چند ژن مرجع که معمولا در مطالعات مورد استفاده قرار مي‌گيرند، انتخاب شدند و بيان آنها در 80 نمونه بافت سينه با جراحي (40 تومور و 40 بافت مجاور تومور) با استفاده از سه ابزار نرم افزاري از جملهGeNorm ، NormFinder و BestKeeper به منظور انتخاب پايدارترين ژن مرجع مورد بررسي قرار گرفت. سپس سطح بيان RPL13A و p53 در سطح mRNA مورد بررسي قرار گرفت. علاوه بر اين، سطح بيان پروتئين RPL13A نيز اندازه گيري شد. يافته‌ها: نتایج مشخص کرد که PUM1 و ACTB قابل اطمينان ترين ژن مرجع هستند و RPL13A کمترين پايداري بياني را در بین ژنهای مرجع دارا است. همبستگي مثبت بين سطح بيان RPL13A و p53 در سطح mRNA در تمام نمونه‌هاي تومور مشاهده شد. علاوه بر اين، مهار قابل توجهي از سطح بيان RPL13A در نمونه‌هاي توموري HER2+ در مقايسه با HER2- وجود داشت. همچنين کاهش قابل توجهي در سطح بيان mRNA p53 در زيرگروه‌هاي تومور HER2+ مشاهده شد. نتيجه گيري: نتايج ما نشان مي‌دهد که بين کاهش بيان RPL13A با بيان p53 و HER2/neu در سرطان پستان رابطه مستقيمي وجود دارد.Item type: Item , مطالعه ژن های GTPaseهای کوچک غیر RAS (Rab25, Rab31) و microRNA های کنترل کننده این ژن ها (Let-7d, miR-185, miR-196a, miR-140) در بیماران سرطان پستان(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1397) شهابی, آرمان; ضرغامی, نصرت اله; پزشکی مولکولی; نقیلی, بهروز; انصارین, خلیل: سرطان پستان یکی از شایعترین علل مرگ و میر در جهان است و تشخیص سریع آن می‌تواند یک سیاست ضروری در بهبود پیش‌آگهی و بقای بیماران باشد. مطالعه حاضر با هدف شفاف سازی رابطه بین پیامدهای بالینی و سطح بیان ژن های Rab25 و Rab31 و میکروRNAهای کنترل کننده این Rabها (Let-7d, miR-185, miR-196a, miR-140) در بیماران سرطان پستان طراحی شده است. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، میزان بیان ژن های Rab25، Rab31،Snail ،Let-7d ، miR-185، miR-140 و miR-196a در سطح mRNA با استفاده از روش Real-time PCR و میزان بیان پروتئین ژن های Rab25، Rab31 و Snail با استفاده از روش های ایمونوهیستوشیمی و وسترن بلات در نمونه های بافت توموری بیماران مبتلا به سرطان پستان در مقایسه با بافت های نرمال حاشیه تومور انجام شد. آزمون های آماری t-test و Mann–Whitney برای مقایسه میانگین ها، آزمون χ 2 برای بررسی ارتباط سطح پروتئین با پارامترهای بالینی-پاتولوژیکی بیماران صورت گرفت. همچنین، P value کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد. یافته‌ها: بررسی میزان mRNA با روش Real-time PCR نشان داد که سطح mRNA ی Rab25، Rab31 و Snail در نمونه های بافت توموری بیماران مبتلا به سرطان پستان بیشتر از بافت های نرمال حاشیه تومور بود (01/0p<). نتایج وسترن بلات و ایمونوهیستوشیمی نیز نشان داد که سطح پروتئین Rab25 و Snail در نمونه های بافت توموری بطور قابل چشمگیری بیشتر از سطح آن در بافت های نرمال حاشیه تومور بود. علاوه بر این، همبستگی مثبتی بین سطوح پروتئینی Rab25 و Snail، هم در نمونه های بافتی سرطان پستان (517/0= r ، 001/0 = P) و هم در بافت های نرمال حاشیه تومور (226/0= r ، 064/0 = P) وجود داشت. با این وجود میزان بیان Rab31 و Snail هم در نمونه های بافتی سرطان پستان (170/0= r ، 165/0 = P) و هم در بافت های نرمال حاشیه تومور (088/0= r ، 475/0 = P) همبستگی مثبت ضعیف با یکدیگر دارند. همبستگی معنی داری بین سطوح Rab25 با Let-7d و miR-185 ( به ترتیب 717/0- = r ، 001/0 = P و 526/0- = r ، 015/0 = P)، همچنین Rab31 با miR-140 و miR-196a ( به ترتیب 530/0- = r ، 011/0 = P و 683/0 = r ، 005/0 = P ) وجود داشت. بر طبق نتایج، Let-7d، miR-185 و miR-140 بطور معنی‌داری در سرطان کاهش بیان داشتند درحالیکه miR-196a افزایش بیان را نشان داد (001/0p<) و این تغییرات رابطه مستقیمی با پیشرفت مراحل بالینی بیماری داشت. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر، تغییرات قابل توجهی را در بیان Rab25 و Rab31 و میکروRNAهای کنترل کننده آن ها در بیماران سرطان پستان در مقایسه با نمونه های کنترل گزارش کرد، که می تواند از نظر بالینی برای پی بردن به ویژگی های سرطان پستان مهم باشد.Item type: Item , بررسی پروفایل بیانی میکرو RNA های تنظیم کننده بنیادینگی و متاستاز در سلولهای بنیادی مشتق از سرطان پستان(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1397) رحیمی, مهسا; بیوتکنولوژی پزشکی; علیزاده, عفت; ابراهیمی, مرضیهاین اولین مطالعه‌ای است که به بررسی ترکیب خاصی از miRNAهایی که در تنظیم همزمان فرآیندهای خودنوزایی، تکثیر، تمایز و EMT در سلولهای بنیادی سرطان پستان نقش دارند، پرداخته است. در اینجا پیشنهاد می کنیم که ترکیب میکروRNAهای : miR-204، miR-200c، miR-34a و miR-10b با تشکیل یک شبکه مرکزی تنظیمی در القاء خودنوزایی و EMT در سلول های بنیادی سرطان و همچنین بر میزان بقاء بیماران مبتلا به سرطان پستان تأثیر بگذاردItem type: Item , بررسی اثرات مهاری نانو ذرات بتاسیکلو دکسترین حاوی 17-AAG بربیان ژن Hsp90 در رده سلولی سرطان پستان با روش Real Time PCR(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده علوم نوین پزشکی, 1393) گندم کار قالهر, مسعود; بیوتکنولوژی پزشکی; ضرغامی, نصرت اله; رحمتی, محمددراین مطالعه نشان دادیم که 17-AAg نانوکپسوله درمقایسه با 17-AAg آزاد در مهار کردن سلول در سرطان پستان موثرتر است.