بررسی اثرات اگزوزوم های مشتق از سلول های مزانشیمی بنیادی انسانی (MSC) بر تمایز و عملکرد لنفوسیت هایT کمکی نوع1 (Th1) در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)

Abstract

پاسخ های التهابی نقش به سزایی در ایجاد و پیشرفت بیماری COPD دارند. مطالعات اخیر نشان داده است که سلولهای بنیادی مزانشیمی بزرگسالان مانند سلولهای مغز استخوان به بازسازی و محافظت از بافت ریه کمک می کنند و بنابراین استفاده از سلولهای بنیادی ممکن است یک درمان قدرتمند برای جلوگیری از التهابات ناشی از بیماری COPD و تولید مجدد بافت ریه باشد. به طور خلاصه مطالعه حاضر برای اولین بار به دنبال بررسی اثرات تنظیمی اگزوزوم های سلول های MSC بر روی فعالیت سلول های PBMC و زیر رده سلول های Th-1بیماران COPD میباشد. روش ¬ها و مواد: در اين مطالعه بنیادی، به منظور جداسازی سلول ¬های PBMC، از ۲۰ بیمار مبتلا به COPD ۸ میلی ¬لیتر خون حاوی ماده ضد انعقاد گرفته شد. بعد از نمونه گیری و جدا سازی سلول ¬هایPBMC از آن ها، درصد تمایز سلول های TH1 و میزان بیان ژن و سطح ترشحی سایتوکاین ¬های IL-12 و IFNγ قبل و بعد از همکشتی؛ با اگزوزوم¬ های مشتق از سلول¬ های MSC اندازه گیری شد. در آخر برای آنالیز داده ها از نرم افزارGraphpad Prism استفاده شد و ۰۵/۰> p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان ترشح سایتوکاین ¬های IL-12 و IFNγبعد از همکشتی با اگزوزوم¬ های حاصل ازMSC کاهش معناداری داشت. همچنین سطح بیان ژن این سایتوکاین ها و فاکتورهای رونویسی STAT1 و STAT4 به طور معناداری کاهش داشته است. علاوه بر آن کاهش قابل توجه ¬ای در میزان تمایز لنفوسیت ¬ها به TH1 پس از همکشتی با اگزوزوم¬ های MSC مشاهده شد.