مطالعه گرایش به استفاده از شبکه های اجتماعی علمی و تاثیراستفاده از آنها در بروندادهای پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی تبریز و مراغه از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مراغه براساس مدل پذیرش تکنولوژی

Abstract

مقدمه: امروزه شبکه های اجتماعی به مهمترین ابزار ارتباطی و تبادل اطلاعات در بین مردم تبدیل شده اند. شبکه های اجتماعی علمی نیز به عنوان شبکه های اجتماعی تخصصی در تبادل اطلاعات آموزشی، پژوهشی وسلامت بین متخصصین نقش مهمی را بازی می کنند. هدف: هدف این پژوهش مطالعه گرایش به استفاده از شبکه های اجتماعی علمی و تاثیراستفاده از آنها در بروندادهای پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی تبریز و مراغه از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مراغه براساس مدل پذیرش تکنولوژی است. روش کار و مواد: این پژوهش یک مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است بصورت مقطعی از 1 اردیبهشت 1399تا پایان مهر 1399 در بین اساتید و پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و مراغه انجام شد. تعداد کل جامعه 1054نفر بود و ابزار گرداوری داده پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن به روش نظر سنجی از متخصصین انجام شدو پایایی با نمره آلفای کرونباخ تاایید شد. نمونه آماری بصورت تمام شماری برابر تمام جامعه آماری برآورد گردید، پرسشنامه تکمیل شده از جامعه در دسترس جمع آوری و در نرم افزار آماری SPSS v24 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: تعداد 624 نفر (251 زن و 361مرد) به سوالات جواب دادند. یافته ها نشان داد که بین جنسیت، و استفاده از شبکه‌های اجتماعی علمی رابطه وجود ندارد (p0.01)، هم چنین بین درجه علمی افراد، سابقه پژوهشی افراد، نگرش مثبت به شبکه‌های اجتماعی علمی، افزایش تمایل به اشتراک گذاری دانش ضمنی و عینی، بهبود مدیریت منابع و استنادات، ادراک کاربردی بودن شبکه های اجتماعی علمی، افزایش اچ ایندکس محققین، سهولت استفاده از شبکه های اجتماعی علمی، ایجاد تمایل به برقراري ارتباط و همكاري با محققان بین المللی، ایجاد و افزایش زمینه های مشارکت و تعامل علمی با سایر محققان همتا، میزان دانلود و خوانده شدن مقالات محققین و قابليت روزآمد نگهداشتن و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی علمی رابطه وجود دارد، (p0.01). نتیجه گیری: این یافته ها به سیاست گذاران علمی کشور را یاری می کند تا با اعمال راهکارها و سیاست ها اعضای هیئت علمی را به عضویت در شبکه های اجتماعی علمی ترغیب کنند و بر آن اساس همکاری های علمی میان آنان افزایش داده شود، که استفاده محققان از این شبکه ها سبب ارتقای جایگاه علمی کشور در سطح جهان می شود.