طراحی و ساخت نانوالیاف گلیادین-اتیل سلولز-آدیپیک اسید حاوی اسانس زیره سبز به روش الکتروریسی و ارزیابی خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی آن
چکیده
دف از این مطالعه بررسی قابلیت الکتروریسی محلول گلیادین با حضور اتیل سلولز و آدیپیک اسید در نسبت و غلظت‌های مختلف با در نظر گرفتن تغییرات فیزیکو-شیمیایی آنها بود. از سامانه تولید شده برای بارگذاری اسانس زیره سبز استفاده شد.
مواد و روش کار: در ابتدا قابلیت الکتروریسی محلول گلیادین در حلال‌های اتانول-آب (80/20) مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اثر اضافه شدن اتیل سلولز به محلول بررسی شد. پس از آن آدیپیک اسید به منظور تقویت سامانه تولیدی به محلول گلیادین و اتیل سلولز افزوده شد. برهمکنش های شیمیایی با استفاده FTIR و آنالیز گرمایی DSC مورد بررسی قرار گرفت. اسانس زیره سبز در نانوالیاف بارگذاری شد.
یافته‌ها: تصاویر SEM نشان داد که الیاف تولید شده از گلیادین %30 در اتانول %70 دارای مهره ها و شکل غیریکنواخت است. با افزودن اتیل سلولز %15، غیر یکنواختی و مهره های تسبیح مانند کاهش یافت. با افزودن آدیپیک اسید 5 درصد، قابلیت الکتروریسی محلول پروتئین - پلی ساکارید به شکل قابل توجهی افزایش یافته و الیاف حاصله یکنواخت‌تر شده اند. محلول %30 گلیادین و %15 اتیل سلولز همراه با آدیپیک اسید %5 با میزان %10 اسانس زیره سبز به عنوان سامانه بهینه انتخاب شد. نتایج FTIR تشکیل باند هیدروژنی بین آدیپیک اسید و پلیمرها را تایید میکند. بر اساس نتایج فعالیت آنتی اکسیدانی، نانوالیاف تولید شده توانسته رهایش اسانس زیره سبز را به تاخیر انداخته و رهایش تدریجی را باعث شود. آزمون‌های میکروبی هم نشان داد که اسانس بارگذاری شده در نانوالیاف اثر ضد میکروبی قوی بر روی اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس و آسپریلوس فلاووس داشت. بر اساس نتایج آزمون سمیت سلولی، الیاف تولیدی هیچگونه اثر سمی نداشت.
نتیجه¬گیری: محلول گلیادین – اتیل سلولز – آدیپیک اسید به طور موفقیت آمیزی الکتروریسی شد و به عنوان یک ساختار مناسب جهت بارگذاری اسانس زیره سبز مورد استفاده قرار گرفت. این تکنیک به عنوان یک روش مناسب و کارامد جهت تحویل دارو و رهایش تدریجی اسانس زیره سبز ارزیابی شد.
واژگان کلیدی: گلیادین، اتیل سلولز، الکتروریسی، اسانس زیره سبز، آدیپیک اسید