ممیزی واحد رختشوی خانه مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و ارائه راهکار جهت مداخله در مرکز منتخب- سال1393

Abstract

چکیده مقدمه: بیمارستان از مهم‌ترین نهادهای ارائه دهندهی خدمات بهداشتی و درمانی است و امروزه کیفیت خدمات و رضایت مشتری یکی از بحث انگیزترین مشکلات سازمان‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمت است که بدون در اختیار داشتن یک روش ارزیابی معتبر تعیین و اجرای استراتژی‌های لازم برای برطرف نمودن این مشکلات غیرممکن می‌باشد. علاوه بر ممیزی خدمات مراقبتی ارائه شده به بیماران، ممیزی و استانداردسازی قسمت‌های مختلف بیمارستان از جمله بخش‌های پشتیبانی حائز اهمیت می‌باشند که رختشویخانه نیز یکی از این بخش‌ها بوده و نقش مهمی را در کنترل و پیشگیری از عفونت‌های بیمارستانی ایفا می کند. این مطالعه با هدف ممیزی ممیزی واحد رختشوی‌خانه مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه فوق یک ممیزی می‌باشد. ابزار جمع آوری داده چک لیست محقق ساخته‌ای است که روایی محتوایی آن به صورت کیفی تعیین گردیده و برابر(CVI=0.94) می‌باشد. در این مطالعه با روش سرشماری کل بدون تعیین حجم نمونه، کلیه واحدهای رختشوی‌خانه های مراکز آموزشی درمانی انتخاب شدند. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و بوسیله نرم افزار EXCEL تحلیل شده و جهت ارتقاء یکی از مراکز که کمترین نمره را در ممیزی آورده بود انتخاب گردیده و اقدام به مداخله در مرکز منتخب گردید. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های مطالعه، درصد نمره کل هر بیمارستان در 8 حیطه (مستندات، نیروی انسانی، فرآیندهای اصلی، فرآیندهای پشتیبانی، تجهیزات، ساختار و فضای فیزیکی، مدیریت و ایمنی) به ترتیب به صورت زیر بود: مراکز آموزشی درمانی امام رضا 33/46%، الزهرا 79/77%، طالقانی 70/84%، سینا 44/72%، نیکوکاری 19/67%، شهید مدنی 35/65%، شهدا 12/72%، رازی 16/68%، کودکان 49/50% و علوی 01/59%، که در این میان مراکز امام رضا، علوی، مدنی و کودکان امتیازهای کمتری را به نسبت سایر مراکز کسب کردند؛ مداخله در مرکز امام رضا انجام گردید و میانگین نمره این مرکز بعد از مداخله از 33/46% به 64% ارتقاء یافت. همچنین طبق یافته های مطالعه، درصد نمره هر کدام از 8 حیطه در کل مراکز به صورت زیر بود: حیطه مستندات 33/69%، کارکنان 25/71%، فرآیندهای اصلی 24/69%، فرآیندهای پشتیبانی 37/54%، تجهیزات 28/60%، ساختار و فضای فیزیکی 99/71%, مسئولیت واحد 08/76% و حیطه ایمنی 75/58% . با توجه به نتایج به دست آمده حیطه‌های فرآیندهای پشتیبانی، تجهیزات و ایمنی درصد کمتری را نسبت به سایر حیطه‌ها کسب کردند. نتيجه‌گيري: توجه به ارتقای کیفیت واحدهای پشتیبانی همانند واحدهای درمانی ضروری است. بیمارستان‌ها از لحاظ وضعیت واحد رختشوی‌خانه نیاز به ارتقا دارند به همین دلیل تمامی جنبه‌ها و حیطه‌های بهبود وضعیت رختشوی‌خانه، توجه و تمرکز مضاعفی را می‌طلبد و در رابطه با بیمارستان‌های دانشگاهی، باید توجه بیشتری از طرف معاونت درمان صورت گرفته و به علت دولتی و دانشگاهی بودن قصور و کم‌کاری در زمینه کسب درجه اعتباربخشی صورت نگیرد.