بررسی میزان اثر بخشی داروی ممانتین در بیماران نوروپاتی دیابتی
چکیده
مقدمه: دیابت جزو شایع ترین اختلالات اندوکرین می باشد و نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض میکروواسکولار در دیابت طول کشیده می باشد. نوروپاتی دیابتی می تواند منجر به اختلال در کیفیت زندگی افراد گردد. از علایم شایع نوروپاتی می توان حس درد، گزگز، کرختی، سوزش، برق گرفتگی را نام برد.
هدف : بررسی میزان اثربخشی ممانتین در کاهش درد عصبی بیماران دیابتی
روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یک سویه کور می باشد که برروی 100 نفر از بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی در بازه زمانی 18 تا 75 سال به مدت 8 هفته انجام گرفت بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند .برای پایش بیماران از پرسش نامه DN4 و نیز تست های تشخیص نوروپاتی در دو مرحله قبل از شروع مطالعه و در انتهای مطالعه استفاده شد. بیمارانی که در گروه مداخله قرارگرفتند داروی ممانتین را دریافت کردند ( هفته اول 5 میلی گرم 2 بار در روز و از هفته دوم تا انتهای هفته هشتم 10میلی گرم روزی دوبار) و بیماران دسته گروه کنترل داروی گاباپنتین با دز 300 میلی گرم روزانه دریافت نمودند.
یافته ها: بر اساس داده های به دست آمده از متغیر امتیاز پرسشنامه DN4 (score ) و تست های مربوط به تشخیص نوروپاتی دیابتی در گروه کنترل و مداخله مشخص گردید که تجویز داروی ممانتین در گروه مداخله تفاوت معنی داری را در کاهش درد باعث شده است .لذا کارایی و اثربخشی قابل ملاحظه¬ای در کاهش شدت درد نشان داده است.
نتیجه گیری: تجویز داروی ممانتین در بیماران مبتلا به درد عصبی مزمن ناشی از دیابت در جهت کاهش شدت درد عصبی موثر بوده است .