بررسی میزان اثر بخشی داروی ممانتین در بیماران نوروپاتی دیابتی

Abstract

مقدمه: دیابت جزو شایع ترین اختلالات اندوکرین می باشد و نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض ‏میکروواسکولار در دیابت طول کشیده می باشد. نوروپاتی دیابتی می تواند منجر به اختلال در کیفیت ‏زندگی افراد گردد. از علایم شایع نوروپاتی می توان حس درد، گزگز، کرختی، سوزش، برق گرفتگی را ‏نام برد.‏ هدف : بررسی میزان اثربخشی ممانتین در کاهش درد عصبی بیماران دیابتی ‏ روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یک سویه کور می باشد که برروی 100 نفر از بیماران مبتلا ‏به نوروپاتی دیابتی در بازه زمانی 18 تا 75 سال به مدت 8 هفته انجام گرفت بیماران به صورت تصادفی ‏در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند .برای پایش بیماران از پرسش نامه ‏DN4‎‏ و نیز تست های ‏تشخیص نوروپاتی در دو مرحله قبل از شروع مطالعه و در انتهای مطالعه استفاده شد. بیمارانی که در ‏گروه مداخله قرارگرفتند داروی ممانتین را دریافت کردند ( هفته اول 5 میلی گرم 2 بار در روز و از هفته ‏دوم تا انتهای هفته هشتم 10میلی گرم روزی دوبار) و بیماران دسته گروه کنترل داروی گاباپنتین با دز ‏‏300 میلی گرم روزانه دریافت نمودند. ‏ یافته ها: بر اساس داده های به دست آمده از متغیر امتیاز پرسشنامه ‏DN4‎‏ (‏score‏ ) و تست های مربوط به ‏تشخیص نوروپاتی دیابتی در گروه کنترل و مداخله مشخص گردید که تجویز داروی ممانتین در گروه ‏مداخله تفاوت معنی داری را در کاهش درد باعث شده است .لذا کارایی و اثربخشی قابل ملاحظه¬ای در ‏کاهش شدت درد نشان داده است.‏ نتیجه گیری: تجویز داروی ممانتین در بیماران مبتلا به درد عصبی مزمن ناشی از دیابت در جهت کاهش ‏شدت درد عصبی موثر بوده است .‏