ارزشیابی برنامه های آموزشی با استفاده از الگوی CIPP در بخش ترمیمی دانشکده دندانپزشکی تبریز
چکیده
مقدمه: حیطه اصلی رشته دندان¬پزشکی ترمیم و زیبایی توانایی تشخیص و شناسایی و درمان پوسیدگی¬های دندانی و انجام درمان¬های رستوریتیو و زیبایی میباشد و در حیطه¬های مطرح-شده دارای فعالیتهای آموزشی نظری و عملی جهت دانشجویان دکترای عمومی و تخصصی و همچنین فعالیت¬های پژوهشی می¬باشد. بدون شک تجربیات آموزشی دانشجویان در رشته ترمیمی دندانپزشکی و نقطه نظرات آنها در مورد محتوا، ساختار و کیفیت آموزش، به عنوان عوامل کلیدی در کنترل کیفیت برنامه¬های آموزشی و ارزیابی به شمار می¬آیند و می¬توانند منبعی مهم برای تصمیم¬گیری¬های آموزشی محسوب شوند. بنابراین در این مطالعه به بررسی میزان دست یابی به اهداف آموزشی گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی از دیدگاه دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بر اساس الگوی ارزشیابی سیپ (CIPP) پرداخته شد.
روش کار: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی-مقطعی بود، جامعه هدف دانشجویان رشته دندان پزشکی علوم پزشکی تبریز که واحدهای عملی و نظری ترمیمی را گذرانده بودند، انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه ایی با 30 سوال بود که با استفاده از چک لیست الگوی ارزشیابی سیپ تهیه شده بود و پذیرفته شده در سطح بین المللی میباشد و توسط این پرسشنامه ویژگی¬های فردی و توانمندی دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفت. درنهایت داده¬های بدست آماده پس از ورود به نرم افزار SPSS توسط فراوانی و درصد فراوانی مورد آنالیز و ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: از بین مباحث ترمیمی مطرح شده بیشترین فراوانی پاسخی که دانشجویان در صورت مواجهه شدن میتوانستند بصورت عالی انجام دهند مربوط به " آشنایی با طرز استفاده از یونیت و موقعیتهای مختلف دندانپزشک حین کار" با فراوانی 23(1/31 %) و بیشترین فراوانی پاسخی که دانشجویان در صورت مواجهه شدن بصورت ضعیف انجام میدادند مربوط به "آشنایی با انواع اینله و اندیکاسیونهای آنها" با فراوانی 33(8/45 %) بود. امتیازهای دسته بندی شده نیز در بین زنان و مردان، نوع رووردی و سال ورودی دانشجویان مقایسه شده و مشاهده شد تنها امتیاز عالی کسب شده توسط زنان بوده و تنها 1 زن امتیاز ضعیف را کسب کرده بود. همچنین بیشترین فراوانی کسب امتیازهای خوب و متوسط توسط مردان بود. بین امتیازهای کسب شده زنان و مردان، نوع ورودی¬های مختلف و ورودی سالهای مختلف از لحاظ آماری ارتباط معناداری وجود نداشت (P>0.05).
نتیجه¬گیری: با مشخص شدن نقاط قوت و ضعف دانشجویان در بخش¬ها، ورودی¬های مختلف در هر یک از دروس مربوط به بخش ترمیم دانشکده، می¬توان برنامه آموزشی این بخش¬ها را با توجه به نیازههای دانشجویان بازنگری و نقایص آن را مرتفع ساخت.