• English
    • Persian
  • Persian 
    • English
    • Persian
  • ورود
مشاهده آیتم 
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Pharmacy
  • Theses(P)
  • مشاهده آیتم
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Pharmacy
  • Theses(P)
  • مشاهده آیتم
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

ارزیابی اثرات داروی IMOD بر روی مدل حیوانی سپسیس

Thumbnail
نمایش/بازکردن
hajhir- khodaei.pdf (1.651Mb)
تاریخ
1391
نویسنده
خدائی، هژیر
Metadata
نمایش پرونده کامل آیتم
چکیده
مقدمه و هدف: سپسیس پاسخ التهابی سیستمی به عفونت است و یکی از مهمترین علل مرگ و میر در دنیاست. روش های استاندارد در درمان سپسیس از قبیل آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، احیا توسط مایعات و ونتیلاسیون، تغییر قابل ملاحظه ای در درمان سپسیس ایجاد نکرده اند. درمان تهاجمی ضد التهابی، هم در درمان با کورتیکواستروئیدها و هم درمان اختصاصی تر ضد-سیتوکاین ها، نه تنها سبب کاهش مرگ ومیر نشده است بلکه در مواردی به بالا رفتن مرگ و میر نیز کمک کرده است. IMOD که ترکیبی از عصاره ی سه گیاه (Tanacetum vulgare, Rosa canina and Urtica dioica) است و با سلینیوم غنی شده است اخیرا به عنوان یک داروی ایمونومدولاتور معرفی شده است. در این مطالعه تلاش داشتیم اثرات این دارو را در مدل حیوانی CLPالقا کننده ی سپسیس بررسی کنیم. روش کار: جهت بررسی زنده ماندن طی 7 روز، رت های نر با نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 270-300 گرم به صورت تصادفی به 6 گروه 12 تایی تقسیم شدند. مدل پلی میکروبیال CLP جهت القاء سپسیس در این حیوانات مورد استفاده قرار گرفت. رت ها را به 7 گروه تقسیم کردیم: (I) sham- بدون انجام (II) ;CLPکنترل-با انجام ;CLP (III) دریافت ایمی پنم-با انجام ;CLP (IV) دریافت 1/0 میلی لیتر IMOD و ایمی پنم-با انجام CLP (V) ;دریافت 2/0 میلی لیتر IMOD و ایمی پنم-با انجام;CLP (VI) دریافت 4/0 میلی لیتر IMOD و ایمی پنم-با انجام ;CLP (VII) دریافت 2/0 میلی لیتر IMOD -با انجام .CLPبه علاوه، جهت بررسی سطح سیتوکاین ها در خون، رت ها به 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند. در دو زمان مختلف ( 12 و 36 ساعت بعد از جراحی ) نمونه های خونی از ورید دمی تهیه شدند و سریعا سانتریفیوژ شده و سپس در دمای 80- درجه سانتی گراد نگه داری شدند. همه ی رت ها 36 ساعت پس از جراحی کشته شدند. ریه و کلیه در تمام رت ها به سرعت خارج شد و توسط سالین فوق العاده سرد شستشو داده شدند. بافت ها در فرمالین 10% جهت انجام آنالیزهای هیستوپاتولوژیکال فیکس شدند. نتایج: تفاوت معنی دار در درصد بقاء بین گروه های CLP مشاهده نشد. سطح پلاسمایی IL-10 در گروه های دریافت کننده ی IMOD بالاتر بود. نتایج هیستوپاتولوژیکال نشان داد که IMOD اثر محافظت کنندگی در جلوگیری از آسیب بافتی ریه و کلیه ناشی از سپسیس القائ شده توسط CLP ندارد. بحث و بررسی: به نظر می رسد که IMOD بر سپسیس در مدل حیوانی CLP بی اثر باشد.
URI
http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/30759
Collections
  • Theses(P)

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

مرور

همه مخزنجامعه ها و مجموعه هابراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوعاین مجموعهبراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوع

حساب من

ورودثبت نام

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV