مروری بر پلیمریزاسیون در کامپوزیت رزینها
چکیده
كاهش پوسيدگيهاي دنداني و تمايل و توجه بيماران به زيبايي منجر به ارائه مواد و تكنيكهاي ترميمي همرنگ دندان شده است. كامپوزيت مخلوط فيزيكي دو يا چند ماه است كه نوع مواد به كاررفته و نسبت آنها تعيينكننده خصوصيات و كيفيت كامپوزيت خواهد بود.
پليمرها طي پروسه پليمريزاسيون تهيه ميشوند كه در كامپوزيت به صورت پليمريزاسيون افزايشي است.
يك عيب ذاتي كامپوزيتها انقباض حين پليمريزاسيون آنهاست كه دقيقاً با درجه تبديل كامپوزيت ارتباط دارد. اگر چه تلاشهاي بسياري جهت تقليل انقباض صورت گرفته است ولي اين مشكل هنوز هم قابل حل نيست. خواص ذاتي ماده كمك به جبران انقباض ميكند. از طرف ديگر اصلاح روش كيور كردن و ساختار كامپوزيت نيز براي كاهش انقباض تحت تحقيق است. حال اگر نيروي انقباضي در ماده ست شده باقي بماند بصورت استرس ظاهر ميشود. مقالات علمي منتشر شده نشان دادند كه شدت انرژي كمتر تابش، ترميمهايي با تطابق مارجينال بيشتر توليد ميكند. بنابراين كاربرد منابع با شدت بالاي نور مثل ليزر آرگون و PAC (پلاسما- آرك) به سمت روشهاي Pulse-curing و Step curing سوق يافته است. بهبود تطابق مارجينال با استفاده از روش كيوركردن Slow-Start حاصل ميگردد.
بطور معمول از دستگاههاي كيوركننده هالوژنه براي پليمريزاسيون رزين كامپوزيتها استفاده ميشود.
طي سالهاي اخير انواع ديگري از دستگاههاي كيوركننده مثل PAC، LED، Pulsed-Laser به بازار عرضه شدند كه به دليل پليمريزاسيون كنترل شده توسط آنها ميزان انقباض كاهش مييابد.