مروری بر پلیمریزاسیون در کامپوزیت رزینها

Abstract

كاهش پوسيدگي‎هاي دنداني و تمايل و توجه بيماران به زيبايي منجر به ارائه مواد و تكنيكهاي ترميمي همرنگ دندان شده است. كامپوزيت مخلوط فيزيكي دو يا چند ماه است كه نوع مواد به كاررفته و نسبت آنها تعيين‎كننده خصوصيات و كيفيت كامپوزيت خواهد بود. پلي‎مرها طي پروسه پليمريزاسيون تهيه مي‎شوند كه در كامپوزيت به صورت پليمريزاسيون افزايشي است. يك عيب ذاتي كامپوزيتها انقباض حين پليمريزاسيون آنهاست كه دقيقاً با درجه تبديل كامپوزيت ارتباط دارد. اگر چه تلاشهاي بسياري جهت تقليل انقباض صورت گرفته است ولي اين مشكل هنوز هم قابل حل نيست. خواص ذاتي ماده كمك به جبران انقباض مي‎كند. از طرف ديگر اصلاح روش كيور كردن و ساختار كامپوزيت نيز براي كاهش انقباض تحت تحقيق است. حال اگر نيروي انقباضي در ماده ست شده باقي بماند بصورت استرس ظاهر مي‎شود. مقالات علمي منتشر شده نشان دادند كه شدت انرژي كمتر تابش، ترميمهايي با تطابق مارجينال بيشتر توليد مي‎كند. بنابراين كاربرد منابع با شدت بالاي نور مثل ليزر آرگون و PAC (پلاسما- آرك) به سمت روشهاي Pulse-curing و Step curing سوق يافته است. بهبود تطابق مارجينال با استفاده از روش كيوركردن Slow-Start حاصل مي‎گردد. بطور معمول از دستگاههاي كيوركننده هالوژنه براي پليمريزاسيون رزين كامپوزيتها استفاده مي‎شود. طي سالهاي اخير انواع ديگري از دستگاههاي كيوركننده مثل PAC، LED، Pulsed-Laser به بازار عرضه شدند كه به دليل پليمريزاسيون كنترل شده توسط آنها ميزان انقباض كاهش مي‎يابد.