مقایسه گاباپنتین 100 و 300 میلی گرمی با دارونما در درمان سندرم تونل کارپ متوسط

Abstract

از آنجایی که عمل جراحی آخرین راه درمانی در بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپ است و درد پس از آن می تواند به صورت حاد و مزمن باشد و محدودیت های حرکتی ایجاد نماید و همچنین درد این عمل جراحی به دلیل ماهیت تحت فشار بودن عصب، ممکن است پس از جراحی با شدت بیشتری بروز نماید و در طولانی مدت پس از جراحی نیز تحت عنوان درد مزمن بروز نماید؛ کنترل و مدیریت آن حوالی عمل جراحی امری ضروری است. با توجه به عوارض ناخواسته سندرم تونل کارپ، عوارض داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، و عدم معرفی دارویی که بتواند شدت درد پس از جراحی سندرم تونل کارپ در کوتاه مدت(حاد) و طولانی مدت(مزمن) به صفر برساند بر آن شدیم تا مطالعه ای را با هدف بررسی اثرات گاباپانتین در کنترل درد حاد و مزمن پس از جراحی سندرم تونل کارپ به انجام برسانیم. روش کار: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی می باشد تعداد 120بیمار کاندید جراحی CTS به صورت در دسترس وارد این مطالعه شدند و پس از تخصیص تصادفی در دو گروه گاباپانتین و درمان های روتین تقسیم شدند. بیماران گروه مداخله علاوه بر دریافت داروهای روتین، دو ساعت قبل از جراحی یک داروی گاباپانتین (300میلی گرم ) مورد نظر را مصرف نمودند و به مدت دو روز پس از جراحی نیز هر هشت ساعت یک قرص(100 میلی گرمی) را مصرف نمودند. پس از پایان مداخله، شدت درد و نیاز به داروی ضد درد (در طی 48 ساعت اول پس از جراحی به صورت هر شش ساعت یک بار- پس از جراحی به مدت سی روز و هر 5 روز یک بار) جهت بررسی اثرات داروی انجام شد. در نهایت داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار آماری SPSS ویرایش 17 شد و به کمک روش های آماری آزمون های آماری من ویتنی و T Independet با ضریب اطمینان 95 درصد (05/0 α=) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها : تجویز پیشگیرانه گاباپنتین 300 میلی گرمی منجر به کاهش بروز درد حاد و نیاز به داروی اوپیوئید برای مدیریت درد در 48 ساعت اول پس از جراحی شد. از طرفی دیگر تجویز گاباپنتین 100 میلی گرمی منجر به مدیریت مناسب درد مزمن و کاهش کرختی در سی روز اول پس از جراحی سندرم تونل کارپ شد.