Theses(P)
Permanent URI for this collectionhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/6
Browse
51 results
Search Results
Item type: Item , ارزیابی تاثیر پنتوکسی فیلین و عسل طبيعی در وابستگی ناشی از مصرف مورفین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1404) ربیعی, عرفان; حبیبی اصل, بهلول; نجفی, مسلممقدمه: در فرآیند شکل گیری وابستگی و تحمل نسبت به اپیوئیدها مکانیسم های مختلفی از جمله افزایش استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت سیستم گلوتامینرژیک و ... مشاهده میشود.پنتوکسی فیلین و عسل طبیعی از جمله داروها و مواد با خاصیت آنتی اکسیدانی می‌باشند. هدف: هدف از مطالعه ارزیابی تاثیر پنتوکسی فیلین و عسل در وابستگی ناشی از مصرف مورفین در موش سوری بود. روش کار: در ارزیابی تأثیر پنتوکسی فیلین و عسل طبیعی بر وابستگی ناشی از مصرف مورفین بر موشهای سوری نر (محدوده وزنی 20-30 گرم) در 9 گروه 10 تایی به شکل زیر حیوانات انتخاب شدند : 1-Saline (10ml/kg,ip) +Saline (10ml/kg,ip) 2-Saline (10ml/kg,ip) + Morphine (25mg/kg,ip) 3,4,5- Pentoxyphiline (20,40,80mg/kg,ip) + Morphine (25mg/kg,ip) 6,7,8-Honey (100,200,400mg/kg,ip) + Morphine (25mg/kg,ip) 9-Pentoxyphiline (20mg/kg,ip) + Honey (100mg/kg,ip) + Morphine (25mg/kg,ip) ابتدا رژیمهای دارویی روزانه به مدت دو هفته تزریق شد. نیم ساعت قبل از تزریق مورفین (25 mg/kg,ip) پنتوکسی فیلین و عسل طبیعی به موش ها تزریق گردید سپس در روز چهاردهم، دو ساعت بعد تزریق مورفین با تزریق نالوکسان (4 mg/kg,ip)، علائم قطع مصرف طی نیم ساعت اندازه گیری شد. سپس حیوانات با تزریق کتامین (100 mg/kg,ip) و زایلازین(10 mg/kg,ip ) بیهوش شده و خون گیری از قلب جهت اندازه گیری سطوح سرمی MDA و TAC در گروههای مختلف به عمل آمد.نتایج: نتایج نشان داد که در تزریق داخل صفاقی عسل با دوز (100, 200, 400 mg/kg,ip) و پنتوکسی فیلین با دوز (40, 80mg/kg,ip) هر کدام به تنهایی باعث کاهش معنی دار در علاِئم وابستگی به مورفین شد. نتیجه گیری: عسل و پنتوکسی فیلین به تنهایی موجب پیشگیری از وابستگی ناشی از مورفین میشوند و این اثر با مکانیسمی به جز مهار استرس اکسیداتیو می باشد.Item type: Item , ارزیابی تأثیر دکسترومتورفان و بوپروپیون در درمان تحمل ناشی از مورفین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1404) همتی پور, سینا; حبیبی اصل, بهلول; چرخ پور, محمد; پرویز پور, علیرضامقدمه: تغییر در عملکرد سیستم گلوتاماترژیک، دوپامینی و آدرنرژیک از جمله تغییراتی است که در مصرف مزمن مورفین اتفاق می‌افتد. دکسترومتورفان از ضد سرفه‌ها بوده و دارای اثرات مهارکنندگی بر گیرندههای NMDA است. بوپروپیون به‌عنوان داروی ضدافسردگی موجب مهار متابولیسم دکسترومتورفان و افزایش انتشارش به سیستم عصبی میشود. هدف: هدف پایان‌نامه، ارزیابی تأثیر دکسترومتورفان و بوپروپیون در درمان تحمل ناشی از مورفین در موش سوری بود. روش کار: تعدادی موش سوری در 11 گروه ۱۰ تایی با وزن ۲۰-۳۰ گرم، تصادفی انتخاب شده و مطالعه 17 روزهای شروع شد. در 10 روز اول، فرآیند ایجاد تحمل با مورفین انجام گرفت و از روز 11 تا آخر، داروها هم (۳ گروه دکسترومتورفان، ۳ گروه بوپروپیون و 3 گروه توأم) همزمان با مورفین تزریق شدند. یکبار در روز 11 و بار دیگر در روز 17 آزمون هات‌پلیت با تزریق تست‌دوز مورفین (mg/kg9)، گرفته شد. در نهایت حیوانات با تزریق کتامین و میدازولام بیهوش شده و خونگیری از قلب جهت اندازه‌گیری سطوح سرمی MDA و TAC انجام شد.یافته‌ها: تزریق دکسترومتورفان (mg/kg15) با مقدار ***P<0.001 و بوپروپیون (mg/kg 80 و mg/kg 110) ***P<0.001 و تزریق توأم دکسترومتورفان (mg/kg15) و بوپروپیون (mg/kg110) با مقدار **P<0.01 در مقایسه با گروه S+M، باعث تسریع تحمل شد. اما در تزریق بوپروپیون (mg/kg 40) **P<0.01 و تزریق توأم دکسترومتورفان (mg/kg60) و بوپروپیون (mg/kg 40) **P<0.01 در مقایسه با گروه S+M، شاهد تأخیر تحمل بودیم. تغییرات معنی‌داری نیز در سطوح MDA و TAC در گروه بوپروپیون (mg/kg 40) و گروه توأم دکسترومتورفان (mg/kg 60) و بوپروپیون (mg/kg 40)، نسبت به گروه (S + M) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: استفاده توأم دکسترومتورفان (mg/kg 60) و بوپروپیون (mg/kg 40) و استفاده از بوپروپیون (mg/kg40)، جهت به تأخیرانداختن تحمل به ضددردی مورفین مناسب به‌نظر میرسد؛ جهت اخذ مکانیسمهای دقیق‌تر، نیازمند مطالعات تکمیلی‌تری هستیم.Item type: Item , ارزیابی تاثیر دی متیل فومارات و سلکوکسیب در نوروپاتی ناشی از وین کریستین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) محمدی, کیوان; حبیبی اصل, بهلول; چرخ‌پور, محمدمقدمه در فرآیند شکل گیری نوروپاتی ناشی از تزریق وین کریستین، مکانیسمهای متعددی از جمله فعال شدن سیستم استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت گیرنده های گلوتامات و افزایش فعالیت گیرنده های سروتونین و التهاب زنی مطرح شده است. دی متیل فومارات در بیماری M.S موثر بوده و از آثار آنتی اکسیدانی نیز برخوردار است. سلوکسیب جزء NSAIDS بوده و اثر آنتی اکسیدانی نیز دارد. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر دی متیل فومارات و سلکوکسیب بر دردهای نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین در موش سوری بود. مواد و روش کار: 81 سر موش سوری نر در محدوده‌ی وزنی 25 الی 35 گرم به طور تصادفی در 9 گروه 9تایی تقسیم شده و به مدت 18 روز، تحت رژیمهای درمانی زیر قرار گرفتند. دوزهای مختلفی از دی‌متیل فومارات (IP،mg/kg 20,40,80) و سلکوکسیب (10,20,40mg/kg,ip) سه روز قبل از تزریق وین کریستین تزریق شد و تزریق وین کریستین (IP ،0.1mg/kg) به صورت تک دوز در هر روز , به مدت ده روز صورت گرفت. تزریق داروهای مورد مطالعه با مقادیر ذکرشده به حیوانات صورت پذیرفت و انجام تست هات پلیت در روز اول و در روز پایانی مطالعه (روز 18 ام) انجام گرفت. دو روز مانده به پایان مطالعه تزریق سلوکسیب و دی متیل فومارات قطع گردید. نتایج: نتایج حاکی از افزایش معنی دار (p <0.05) زمان واکنش به درد حیوانات در دوز 20 mg/kg از دی‌متیل‌فومارات و دوزهای مختلف از سلکوکسیب (10,20,40mg/kg,ip) بود. نتیجه گیری: دی متیل فومارات (20 mg/kg,ip) و سلکوکسیب (10,20,40mg/kg,ip) می‌توانند در پیشگیری از نوروپاتی ناشی از وین کریستین موثر باشند. جهت اخذ مکانیسم دقیق پیشگیری از نوروپاتی، نیازمند مطالعات تکمیلی خواهیم بود.Item type: Item , بررسی تأثیر تجویز مزمن پیرفنیدون در بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین در موش سوری نر(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) رستم زاده, شیوا; چرخ پور, محمد; پرویز پور, علیرضامقدمه: استفاده مزمن از اپیوئیدها باعث بروز وابستگی و تحمل نسبت به آنها می شود که مکانیسمهای مختلفی از جمله استرس اکسیداتیو و ازدیاد تولید فاکتورهای التهابی در این فرآیند مطرح می‌باشند؛ اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی از پیرفنیدون به اثبات رسیده است.هدف: هدف از مطالعه حال حاضر بررسی تأثیر تجویز مزمن پیرفنیدون در بروز تحمل به اثرات ضد دردی مورفین در موش سوری نر بود.مواد و روش ها: آزمایش در6 گروه 8 تایی از موش سوری نر انجام گرفت به این ترتیب که در گروه اول به 8 موش هر روز دو تزریق به فاصله نیم ساعت و هر بار (ml/kg, i.p 10) نرمال سالین، در گروه دوم هر روز (mg/kg, i.p 10) مورفین و نیم ساعت قبل آن (ml/kg, i.p 10) نرمال سالین، در گروه سوم مورفین (mg/kg, i.p 10) و نیم ساعت قبل از آن ml/kg 1 حامل پیرفنیدون DMSO(10%) و در سه گروه دیگر یک ساعت قبل از مورفین، سه دوز مختلف پیرفنیدون (mg/kg, i.p 100/50/25) تزریق کردیم. در تمامی گروه ها یک روز در میان نیم ساعت بعد از تزریقات، تست هات‌پلیت انجام دادیم. در نهایت از تمام گروه‌ها خونگیری شد و فاکتورهای TAC,MDA,TNF-a,IL-1,IL-6 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در گروه دریافت کننده حامل و مورفین در روز 5 و در گروه های دریافت کننده دوزهای mg/kg 50،25 و100 پیرفنیدون به همراه مورفین به ترتیب در روزهای 11،11و3 تحمل ایجاد شد ولی فقط دوز mg/kg 25 پیرفنیدون به صورت معنی دار (P<0.05) تحمل نسبت به مورفین را به تاخیر انداخت. همچنین سطح فاکتور التهابی IL-6 فقط در گروه دریافت کننده دوز پیرفنیدون (mg/kg 25) نسبت به گروه مورفین معنی دار (P<0.001) تفاوت نشان داد.نتیجه گیری: احتمالا پیرفنیدون در دوز mg/kg 25 به علت اثرات ضدالتهابی سبب به تأخیر انداختن زمان بروز تحمل به مورفین گردیده است. برای درک بهتر آن نیازمند مطالعات بیشتری هستیم.Item type: Item , بررسی اثر عصاره تام گرده گل جمع آوری شده توسط زنبورعسل و پنتوکسی فیلین در کاهش نوروپاتی ناشی از وین کریستین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) حسنی, امیر; حبیبی اصل, بهلول; اعتراف اسکوئی, طاهرهمقدمه: از میان مکانیسمهای متعددی که در نوروپاتی ناشی از مصرف داروهای ضدسرطان از جمله وین-کریستین مطرح است می‌توان به التهاب نورونی، استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت گیرنده های NMDA و سروتونین اشاره نمود. گرده گل زنبورعسل از آثار ضد التهابی و آنتی اکسیدانی برخوردار است. پنتوکسی فیلین از داروهای با خاصیت افزایش دهندگی در جریان خون موجب کاهش تولید پارامترهای التهابی میشود.هدف: ارزیابی تاثیر گرده گل زنبورعسل (Bp) و تاثیر پنتوکسی فیلین (PTX) در پیشگیری نوروپاتی ناشی از وین کریستین در موش سوری بود.مواد و روش کار: 81 سر موش سوری نر در محدوده وزنی25 الی35 گرم در 9 گروه 9تایی تقسیم شدند. دوزهای مختلفی ازBp (100,200,400 mg/kg, ip) و PTX (25,50,100 mg/kg, ip) ویا سالین سه روز قبل از تزریق وین کریستین تزریق شد و در روز چهارم تزریق وین کریستین (1 mg/kg, ip) به صورت تک دوز صورت گرفت. در ادامه به مدت 10 روز تا روز چهاردهم وین کریستین همراه با داروها تزریق شد و از روز 14 به بعد تا روز 17 وین کریستین قطع شد و تنها داروها تزریق شدند. در پایان روز 17 ام خون گیری از قلب حیوانات جهت انجام تستهای MDA وTAC انجام گرفت.نتایج: نتایج حاکی از این بود که دوز های مختلفی از گرده گل زنبورعسل و پنتوکسی فیلین موجب پیشگیری معنی داری در نوروپاتی ناشی از وین کریستین شد. دوز های مختلفی از پنتوکسی فیلین و گرده گل زنبورعسل تغییرات معنی داری در سطوح سرمی MDA و TAC ایجاد کردند. نتیجه‌گیری: بخشی از مکانیسم سودمندی دوز های مختلفی از پنتوکسی فیلین و گرده گل زنبورعسل در پیشگیری نوروپاتی ناشی از وین کریستین با مهار سیستم استرس اکسیداتیو می‌باشد. مطالعات تکمیلی در ارزیابی تاثیر احتمالی گرده گل زنبورعسل و پنتوکسی فیلین در پیشگیری از نوروپاتی در انسان پیشنهاد میشود.Item type: Item , ارزیابی اثرات عصاره هیدروالکلی اندام هوایی اکیناسه پورپورا در پیشگیری از درد نوروپاتی محیطی ناشی از سیس پلاتین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) امینی, مهران; حبیبی اصل, بهلول; ناظمیه, حسین; خلیلی فرد, جوادمقدمه: مکانیسمهای متعددی در نوروپاتی ناشی از مصرف داروی سیس پلاتین، از جمله استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت گیرندههای NMDA و گیرنده های سروتونین مطرح شده است. عصاره اکیناسه پورپورا از آثار ضد التهابی و آنتی اکسیدانی برخوردار است .هدف: با توجه به شواهد موجود در رابطه با اثرات آنتی اکسیدانی عصاره اکیناسه پورپورا هدف از مطالعه، ارزیابی تأثیر عصاره هیدروالکلی اندام‌‌های هوایی اکیناسه پورپورا در نوروپاتی محیطی ناشی از سیس پلاتین در موش سوری نر بود.روش اجرا: 90 سر موش سوری نر در محدوده وزنی 25 الی 35 گرم به طور تصادفی در 10 گروه 9تایی تقسیم شده و اثر دوزهای مختلف عصاره هیدروالکلی اندام‌‌های هوایی اکیناسه پورپورا (50,100,200 mg/kg,IP) بر نوروپاتی محیطی ناشی از سیس پلاتین (2.3 mg/kg,IP) در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. دوزهای مختلفی از عصاره هیدروالکلی اکیناسه و یا سالین یک هفته قبل از تزریق سیس پلاتین و یا همزمان با سیس پلاتین تجویز شد. سیس پلاتین با دوز (2.3 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز) طی دو دوره 5 روزه به صورت داخل صفاقی تزریق شد. تست هات پلیت از گروه‌ها در روزهای تعیین شده، انجام گرفت. در پایان دوره درمان، خون گیری از قلب موش‌ها برای انجام تست های MDA و TACبر اساس پروتکل موجود در کیت مربوط به هر کدام انجام گرفت. نتایج: بررسی نتایج نشان می‌دهد که پس از القای نوروپاتی توسط سیس پلاتین، اکیناسه پورپورا در کاهش نوروپاتی اثرات مثبت داشته و نتایج معنی‌دار بوده است اما تغییرات معنی داری در میزان MDA و TAC مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه عصاره هیدروالکلی اندام‌‌های هوایی اکیناسه پورپورا در نوروپاتی محیطی ناشی از سیس پلاتین به طور معنا دار مفید واقع شده است اما تاثیر معنا داری بر تغییر سطحTAC و MDA نداشته است لذا بنظر میرسد عصاره هیدروالکلی اکیناسه پورپورا با مکانیسمی غیر از مهار استرس اکسیداتیو، در کاهش نوروپاتی، اثر داشته است.Item type: Item , ارزیابی تاثیر دکسترومتورفان و ملوکسیکام در پیشگیری از نوروپاتی ناشی از وین کریستین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) کریمی فردین پور, هیلا; حبیبی اصل, بهلول; خلیلی فرد, جوادمقدمه: در فرآیند شکل گیری نوروپاتی ناشی از داروهای ضدسرطان، مکانیسمهایی شامل فعال شدن استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت گیرنده های گلوتامات و افزایش فعالیت گیرنده های سروتونین مطرح شده است. برای ملوکسیکام اثرات ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی و برای دکسترومتورفان نیز آثار آنتی اکسیدانی مطرح شده است. هدف: هدف از مطالعه بررسی تأثیر پیشگیرانه ملوکسیکام و دکسترومتورفان بر دردهای نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین در موش سوری نر بود.مواد و روش کار: 90 سر موش سوری نر در محدوده وزنی 25 إلی 35 گرم تصادفی در 10 گروه 9 تایی تقسیم شده و به مدت 21 روز تحت رژیم های درمانی زیر قرارگرفتند؛ سه دوز از ملوکسیکام (SC ،mg/kg 0.5, 1, 2) و دکسترومتورفان (10, 20, 40 mg/kg, SC) دو بار در روز به مدت 21 روز تزریق شد. در روز هشتم تا هفدهم به مدت 10 روز تزریق وین‌کریستین (IP ،mg/kg 0.1) روزانه نیم ساعت بعد از تزریق داروها صورت می گرفت. در روزهای 0-8-11-15-18-22، تست هات پلیت انجام گرفت. در پایان روز 22ام خون گیری از قلب حیوانات جهت انجام تستهای MDA وTAC صورت گرفت. نتایج: نتایج حاکی از تاثیر معنی دار پیشگیرانه دوزهای 10, 20, 40 mg/kg دکسترومتورفان و 0.5 mg/kg ملوکسیکام در نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین بود. اما استفاده همزمان این دو دارو بهبودی در نوروپاتی ایجاد نکرد. تغییرات سطح سرمی TAC و MDA نیز مطابق انتظار نبود.نتیجه گیری: دوزهای 10, 20, 40 mg/kg دکسترومتورفان و 0.5 mg/kg ملوکسیکام می توانند در پیشگیری نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین موثر باشند. دکسترومتورفان به صورت وابسته به دوز باعث مهار پیدایش نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین میشود درحالیکه ملوکسیکام اینطور نیست. نتایج حاصل از سطوح سرمی TAC و MDA، منطبق با نتایج داروها در پیشگیری نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین نبود؛ بنابراین به نظر میرسد مکانیسمهایی غیر از استرس اکسیداتیو در پیشگیری نوروپاتی ناشی از وین‌کریستین اثرگذار باشد و یافتن مکانیسم آن نیازمند مطالعات تکمیلی است.Item type: Item , مطالعه اثرات کاهش وزن تجویز مجزا و توام ترکیبات گارسینیا کامبوجیا، گلوکومانان، کافئین و عصاره چای سبز در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1403) خاکی, میثم; واعظ, هاله; ناظمیه, حسینمقدمه: چاقی به عنوان یک مشکل بزرگ درحال افزایش می‌باشد، در گذشته تحقیقات بسیاری پیرامون مواد گیاهی به منظور کمک به کاهش و کنترل وزن انجام یافته است.چهار مورد از موادی که به صورت توام و مجزا مورد بحث قرار گرفته اند کافئین ،گلوکومانان،گارسینیاکامبوجیا و چای سبز می‌باشند که به تعداد دفعات بسیاری مورد آزمایش های انسانی و حیوانی قرار گرفته اند اما تا کنون هیچ آزمایشی مبنی بر تاثیر توامان هر چهار ماده بر روی لاغری یا جلوگیری از افزایش وزن انجام نیافته است.هدف:مطالعه اثرات کاهش وزن با ترکیبات :گلوکومانان،گارسینیاکامبوجیا،کافئین و عصاره چای سبز به صورت تنهایی و در مصرف توامان در موش های سوری.روش کار:54 سر موش سوری که در 6 گروه 9 تایی که هر گروه در 3 قفس مجزا به صورت رندوم قرار داده شدند و ترکیبات دارویی بسته به گروه متناظر در حجم cc0.4 آب حل و به صورت روزانه یکبار گاواژ شد. هر روز وزن و هر سه روزیکبار قند خون اندازه گیری گردید و مقدار مصرف غذا و آب در طول دوره نیز مورد بررسی قرارگرفت و در پایان دوره 10روزه آزمایش،از حیوانات خون گیری انجام و فاکتورهای کلسترول، LDL,HDL،تری گلیسرید و آنزیم لیپاز اندازه گیری شد.نتایج: گاواژ ترکیب مواد"گارسینیاکامبوجیا، گلوکومانان، چای سبز و کافئین" نسبت به گاواژ تنهایی این مواد و گروه کنترل کاهش وزن معنا داری را در موش های سوری ایجاد کرد، میزان کلسترول تام و تری گلیسرید در گروه درمان توامان نسبت به گروه کنترل کمتر بود اما در فاکتور های LDL,HDL تفاوتی بین گروه مصرف توامان با کنترل مشاهده نشد،همچنین آنزیم لیپاز گروه توامان بیشترین و کنترل کمترین در بین گروه ها بود. همچنین میزان مصرف آب و غذا در گروه مصرف توامان بیشتر از گروه کنترل بود و میزان قند خون در گروه مصرف توامان کمتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: تجویز ترکیب می‌تواند کنترل وزن بهتری داشته باشد که نیازمند تحقیقات بیشتر در جهت بررسی مکانیسم ها و عوارض احتمالی در انسان هستیم.Item type: Item , ارزیابی تأثیر کلاریترومایسین و کتوکونازول در بروز تحمل به اثر ضد دردی مورفین در موش سوری نر(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1402) مقیمی, رویا; حبیبی اصل, بهلول; چرخ پور, محمد; پرویزپور, علیرضامقدمه: افزایش بیان ژنی P-گلیکوپروتئین در سد خونی- مغزی یکی از دلایل بروز تحمل به اثرات ضد دردی مورفین است. احتمال می رود کلاریترومایسین موجب مهار P-گلیکوپروتئین شود. کتوکونازول نیز اثرات مهار P -گلیکوپروتئین را دارد. در مطالعه حاضر به بررسی این دو دارو در تحمل ناشی از مورفین در موش سوری پرداخته شد. هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر کلاریترومایسین و کتوکونازول درحیوانات تحمل یافته به اثرات ضد دردی مورفین در موش سوری نر است.روش کار: 80 سر موش سوری نر در 8 گروه 10 تایی در محدوده وزنی 30-20 گرم به صورت تصادفی انتخاب کردیم و رژیم های دارویی زیر را دریافت کردند. 1- سالین (ml/kg, ip10) به مدت 14 روز+ سالین(ml/kg, ip10) در روز پانزدهم، 2- مورفین(mg/kg25) به مدت 14 روز+ سالین(ml/kg, ip10) در روز پانزدهم، 3,4,5-مورفین(mg/kg25) به مدت 14 روز+ کلاریترومایسین(mg/kg200 ،100 ،50) در روز پانزدهم، 6,7,8- مورفین(mg/kg25) به مدت 14 روز+کتوکونازول(mg/kg0.4، 0.2، 0.1) در روز پانزدهم. در تمامی گروه های فوق، روز پانزدهم، یک ساعت بعد از تزریق سالین یا داروها، تست دوز مورفین تزریق شد و نیم ساعت بعد تست hot plate گرفته شد . اثرات ضد دردی ناشی از تست دوز مورفین(mg/kg, ip9) در گروه های مورد مطالعه به روش Hot plate مورد ارزیابی قرار گرفت .نتایج : نتایج حاکی از تأثیر معنی داری از کاهش تحمل در دوزهایmg/kg, ip) 200 ،100 ،50(ازکلاریترومایسین و دوزهایmg/kg, ip) 0.4، 0.2، 0.1( ازکتوکونازول بود. نتیجه گیری: دوز های مختلفی ازکلاریترومایسین و کتوکونازول در پیشگیری از تحمل مؤثر بوده و بخشی از این اثر ممکن است به اثرات مهار کنندگی P-گلیکوپروتئین مربوط باشد. همچنین ممکن است داروی کلاریترومایسین با اثرات ضد التهابی خود که شامل مهار مهاجرت نوتروفیل ها و سیتوکین های پیش التهابی، افزایش فاگوسیتوز و فعالیت سلول های کشنده طبیعی و القای آپوپتوز ائوزینوفیل، توانسته تحمل به اثرات ضد دردی مورفین را برگرداند.Item type: Item , ارزیابی اثرات اریترومایسین و دکسترومتورفان در تحمل ناشی از مرفین در موش سوری(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1402) ستاری شیراز, محمد; حبیبی اصل, بهلول; چرخ پور, محمدمقدمه: تحمل به اثرات ضد دردی مرفین یکی از مشکلات ناشی از مصرف مزمن مرفین است مکانیسمهای متعددی (افزایش گیرندههای NMDA، افزایش بیان ژنی p-gp و ...) در پیدایش تحمل به اثرات ضد دردی مرفین مطرح می باشند. دکسترو متورفان ضد سرفه و سوبسترا به p-gp است و قابلیت انتشار مغزی آن در حضور مهارکننده های p-gp دو برابر افزایش می یابد. از طرفی دیگر اریترومایسین از آنتی بیوتیکهای ماکرولیدی نیز اثر مهاری بر p-gp دارد. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات دکسترومتورفان و اریترومایسین در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مرفین در موش سوری بود. روش کار: 110سر موش سوری نر در 11 گروه 10تایی در محدوده ی وزنی20-30گرم به صورت تصادفی انتخاب و رژیمهای دارویی سالین (10 mg/kg, ip)و یا مرفین (25mg/kg, ip) را جهت ایجاد تحمل به مرفین یک بار در روز به مدت چهارده روز دریافت کردند. سپس درروز پانزدهم دوزهای مختلفی از اریترومایسین(50, 100, 200 mg/kg, ip) دکسترومتورفان (10, 20, 40 mg/kg, ip) و دکسترومتورفان (10 mg/kg, ip) + اریترومایسین (50mg/kg, ip) نیم ساعت قبل از تزریق تست مرفین(mg/kg, ip 9 ) به موش‌ها تزریق شد. در نهایت اثرات ضدردی ناشی از تست دوز مرفین (mg/kg, ip 9 ) در گروههای مورد مطالعه به روش Hot plate به مدت یک ساعت مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که دوزهای مختلفی از دکسترومتورفان (10, 20, 40 mg/kg, ip) و اریترومایسین (50mg/kg, ip) تأثیر معنی داری در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی ناشی از مرفین را اعمال می کنند .همچنین در تزریق توأم دکسترومتورفان (10 mg/kg, ip) + اریترومایسین (50mg/kg, ip) نیز تأثیری معنی داری در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مشاهده گردید.نتیجه نهایی: دکسترومتورفان به طور خیلی معنی دار و اریترومایسین در حداقل دوز و توأم این دو دارو تأثیری معنی داری در برگرداندن تحمل به اثرات ضد دردی مرفین ایجاد کرد.