Show simple item record

dc.contributor.advisorشانه بندی, داریوش
dc.contributor.authorایمانی, رضا
dc.date.accessioned2025-07-15T09:19:39Z
dc.date.available2025-07-15T09:19:39Z
dc.date.issued1403en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/72547
dc.description.abstractمطالعات مختلف بر روی پتانسیل درمانی شیکونین، یک به عنوان یک ساپونین استروئیدی، در بدخیمی‌های مختلف انسانی، از جمله استئوسلرکوما، متمرکز شده‌اند. با این حال، مکانیسم های اساسی در اثرات ضد سرطانی با واسطه لینارین هنوز به طور کامل شناخته نشده است. بنابراین، مطالعه حاضر به بررسی اثر لینارین بر آپوپتوز ناشی از دوکسوروبیسین از طریق آسیب DNA در سلول های SAOS-2 پرداخته است. مواد و روش ها سلول های SAOS-2 با دوکسوروبیسین ، لینارین و ترکیبی از هر دو تیمار شدند و زنده ماندن سلولی با روش MTT ارزیابی شد. بیان ژن های Bax، Bcl-2 و کاسپاز-3 با استفاده از qRT-PCR ارزیابی شد. آپوپتوز نیز به روش فلوسایتومتری بررسی شد. نتایج دوکسوروبیسین منجر به مهار قابل توجهی از تکثیر سلولی به روش وابسته به دوز شد. ترکیب لینارین و دوکسوروبیسین منجر به مهار قابل توجهی از تکثیر در مقایسه با تک تیمارها شد (05/0>P). لینارین همچنین از طریق تعدیل بیان ژن های آپوپتوزی Bax، Bcl-2 و کاسپاز-3 ب آپوپتوز را القا کرد. علاوه بر این، لینارین آپوپتوز ناشی از دوکسوروبیسین را در سلول های SAOS-2 افزایش داد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectاستئوسارکوماen_US
dc.subjectدوکسوروبیسینen_US
dc.subjectآپوپتوزen_US
dc.subjectلینارینen_US
dc.titleبررسی اثر لینارین در افزایش میزان حساسیت سلولهای رده استئوسارکوما به داروی دوکسوربیسینen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorیوسفی, بهمن
dc.identifier.docno6012009en_US
dc.identifier.callno12009en_US
dc.description.disciplineپزشکیen_US
dc.description.degreeدکترای عمومیen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record