تهیه فرمولاسیون لیپوزومال آمفوتریسین B سازگار در نرمال سالین

Abstract

مقدمه: فرم لیپوزومال آمفوتریسین در مقایسه با داروی تنها، در بالین سمیت کمتری دارد. با این حال، فرم لیپوزومال آمفوتریسین در تماس با سرم نرمال سالین رسوب تشکیل می دهد.هدف: این پروژه با هدف تهیه فرمولاسیون لیپوزومال آمفوتریسین سازگار با سرم نرمال سالین انجام شد. روش کار: مواد مختلف از جمله DSPE-mPEG 2000، مرج 52، توئین 80، پلوکسامر 407، پلوکسامر 188 و پگ 2000 به فرمولاسیون لیپیدی آمفوتریسین اضافه شدند. سازگاری آنها با نرمال سالین در زمان‌های مختلف بررسی شدند. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی لیپوزوم‌های تهیه ‌شده شامل اندازه ذره ای، توزیع اندازه ذره‌ای، پتانسیل زتا، مورفولوژی، بارگیری دارو با استفاده از اندازه‌گیری مستقیم، پایداری فیزیکی و شیمیایی و مطالعات برهمکنش دارو- لیپیدی با استفاده از FTIR مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیزآمفوتریسین از روش HPLC استفاده شد.یافته‌ها: در فرمولاسیون‌های تصحیح شده بوسیله مرج 52 و DSPE-mPEG 2000، لیپوزوم‌ها با ویژگی‌های قابل قبول بدست آمدند. محدوده اندازه لیپوزوم‌ها درحدود 132 تا 588 و PDI کمتر از 45/0 بود. محدودهZP بین 23- تا 8/8- میلی ولت اندازه گیری شد. لیپوزوم ها قبل و بعد از لیوفیلیزاسیون دارای شکل کروی بدون اگریگاسیون بودند. پودر لیوفیلیزه شده هر دو فرمولاسیون به مدت 6 ماه از نظر فیزیکی بدون تغییر در رنگ یا ظاهر پایدار بود، اما محلول لیپوزومال آنها تقریباً دو ماه در دمای 4 درجه سانتی‌گراد از نظر فیزیکی پایدار بود. پس از نگهداری 6 ماهه، پایداری فرمولاسیون مرج 52 حدود %48/89 و فرمولاسیون DSPE-mPEG 2000 حدود %79/92 مشاهده شد. مطالعات FTIR بارگیری فیزیکی دارو را بدون برهمکنش قابل توجه بین آمفوتریسین و سایر اجزا نشان داد.نتیجه‌گیری: فرمولاسیون‌های لیپوزومال متفاوتی از آمفوتریسین تهیه شدند. فرمولاسیون‌هایی که با مرج 52 و DSPE-mPEG 2000 بدست آمدند بیشترین سازگاری را با سرم نرمال سالین نشان دادند.