بررسی اثر همزمان دوستاکسول و مهار کننده حامل نوع 1 گلوکز بربیان ژن های مسیر آپوپتوز در رده سلولی سرطان ریه A549

Abstract

عوارض جانبي مضر وابسته به دوز داروهای ضد سرطاني باعث ابداع روش های ج دي د ی برای افزايش اثربخشي شیم ي درماني شده است. هدف از ا ين تحقی ق برآورد پتانسیل 876-BAY در افزايش کاراي ي دوستاکسل از نظر سمیت سلو لي، آپوپتوز و اثر سینرژيكي بی ن دو عامل مي باش د. مواد و روشها: سمیت سلو لي با استفاده از رو شMTT برر سي شد. برای برر سي میزان آپوپتوز ازرنگ آمی زی دوگانهAnnexin V/PI استفاده شد. تجزي ه و تحلیلReal-time PCR کمي بر ا یبررسي بیان ژن ها ی دخی ل در مسی ر آپوپتوز انجام ش د. نتای ج: مقاديرIC50 برای دوستاکسل و 876-BAY به تر تیب 81/0 ± 7/3 و 4/ 3 ± 1/34نانومولاربود. اثر سینرژيكي بین دو عامل با استفاده از نرم افزار محاسبه شد. در مقايسه با تیما ر با تک دارو،درصد سلو لهای آپوپتوز پس از تیمار همزمان با دوستاکسل و 876-BAY به 8/2 ± 1/48 درصدافزايش يافت. در مقايس ه با تیمار منفرد، مطالعه حاضر کاهش معن ي دا ری در سطوح رونويسي-Bcl 2و 67-Ki و افزايش معني داری در سطحBax به عنوان يک پروتئین پرو آپوپتوتی ک را نشان داد .(p<0.05)تیمار ترکیبي 876-BAY و دوستاکسل اثر سینرژيكي را نشان داد که توس ط الگوريتم .(synergistic score: HSA 28/055) محاسبه ش د SynergyFinder نرم افزارHSA