بررسی ارتباط بین باراسیدی رژیم غذایی، IGF-1، الگوی لیپیدی، شاخص‌های گلایسمی و شاخص‌های تن‌سنجی در افراد چاق: مطالعة مورد ـ شاهدی

Abstract

چکیده مقدمه و هدف: چاقی به علت عدم تعادل انرژی ایجاد می شود که در آن موازنه ی بین مصرف و سوخت و ساز کالری به هم می خورد. فاکتور رشد شبه انسولین1 (IGF-1) هورمونی است که به‌عنوان میانجی اصلی هورمون رشد(GH) شناخته می‌شود. سیستمGH/IGF-1 در پاتوژنز چاقی نقش مهمی دارد. مطالعات نشان دادند که رژیم غذایی ممکن است بر تعادل اسید و باز در بدن تأثیر بگذارد و pH خون را تغییر دهد. رژیم غذایی غنی از مواد غذایی که پتانسیل تشکیل اسید نسبتاً بالایی دارد ممکن است در ایجاد مقاومت به انسولین، دیابت و چاقی نقش داشته باشد باتوجه‌به شیوع روزافزون چاقی در جهان بررسی عوامل دخیل در ایجاد آن نقش مهمی در کنترل چاقی دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با سطح سرمی IGF-1، پروفایل لیپیدی، شاخص‌های تن‌سنجی و شاخص‌های گلایسمی در افراد چاق می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی 90 نفر شرکت کردند. افراد به دو گروه 45 نفره با وزن نرمال نمایه‌توده‌بدنیkg/m²25-5/18BMI=‌ و چاق‌‌ kg/m²30BMI> تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک شرکت‌کنندگان ثبت و پارامترهای تن‌سنجی، سطح پروفایل لیپیدی و گلایسمی اندازه‌گیری و بین دو گروه مقایسه شدند. سطح IGF-1 با روش الایزا و دریافت غذایی افراد با پرسشنامه‌ی بسامد غذایی 168 سوالی مورد ارزیابی قرار گرفت. باراسیدی رژیم غذایی با استفاده از دو امتیاز تولید خالص اسید درونزا (NEAP) وبارخالص اسید کلیوی بالقوه(PRAL) برای هرگروه محاسبه شد در هر گروه ارتباط باراسیدی رژیم غذایی با فاكتور IGF-1 و فاكتورهای اندازه‌گیری شده بررسی شد. یافته‌ها: در مطالعه‌ حاضر میزان سطح سرمی IGF-1در افراد با وزن نرمال به طور معناداری (02/0P=) بیشتر از افراد چاق بود. بین شاخص PRAL و پروفایل لیپیدی ارتباط معناداری یافت نشد؛ اما بین شاخص NEAP، TGو LDL-C ارتباط معناداری در افراد چاق وجود داشت. به ترتیب، ( 03/0P= ، (74/1 ، 06/0) CI: %95 ،90/0Beta= ) ( 04/0P= ، (02/0- ، 32/1-) CI: %95، 67/0-Beta= ). بین امتیاز PRAL و FBSدر افراد با وزن نرمال ارتباط معناداری مشاهده شد( 03/0P= ، (60/1 ، 06/0) CI: %95 ،83/0Beta= ). بین شاخص NEAP و شاخص‌های گلایسمی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین در افراد چاق بین NEAP با وزن ارتباط مستقیم ( 02/0P= ، (50/0 ، 04/0) CI: %95 ،27/0Beta= ) دیده شد. بین PRAL با BMI ارتباط معناداری در هر دو گروه مورد ( 03/0P= ، (24/0 ، 004/0) CI: %95 ،12/0Beta= ) و شاهد ( 02/0P= ، (13/0 ، 008/0) CI: %95 ،07/0Beta= ) وجود داشت. ارتباط معناداری بین سطح سرمی IGF-1 و انسولین ( 04/0P= ، (003/0- ، 10/0-) CI: %95 ، 06/0-Beta= ) و با BMI در افراد چاق یافت شد ( 03/0P= ، (001/0- ، 02/0-) CI: %95 ، 02/0-Beta= ). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه‌ی حاضر، شاخص NEAP بار اسیدی رژیم غذایی با LDL-C، TG و وزن در افراد چاق ارتباط معنی‌داری دارد. هم چنین امتیاز PRAL با BMI ارتباط معناداری در افراد چاق و نرمال و با FBS در افراد نرمال دارد. علاوه براین، سطح سرمی IGF-1 با انسولین و BMI در افراد چاق و با سطح FBS در افراد نرمال مرتبط است . کلمات کلیدی: باراسیدی رژیم غذایی، فاکتور رشد شبه انسولین 1، چاقی، شاخص‌های تن‌سنجی، پروفایل لیپیدی، شاخص‌های گلایسمی