ارزیابی الگوی مصرف داروهای آنتی کواگولانت در بیماران قلبی عروقی مبتلا به کووید- 19 در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز
چکیده
مقدمه: داروهای آنتی کواگولانت هپارین و انوکساپارین در اندیکاسیون های مختلف مخصوصا پیشگیری از وقایع ترومواوآمبولیک در پاندمی کووید-19 مورد استفاده قرار گرفته بودند؛ ما با مطالعه نحوه تجویز این داروها و مقایسه آن با گایدلاین های معتبر تلاش کردیم از مصرف این دارو ها در صورت استفاده نادرست پیشگیری کرده و درمان بیماران را بهبود ببخشیم. هدف: ارزیابی الگوی مصرف داروهای آنتی کواگولانت در بیماران قلبی عروقی مبتلا به کووید- 19 در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت بررسی مقطعی گذشته نگر برروی بیماران قلبی مبتلا به کووید -19 که در بیمارستان شهید مدنی که در سال 1400 بستری شده بودند انجام گردید. در این مطالعه بیماران قلبی بستری مبتلا به کووید19 که دارو های آنتی کواگولانت شامل هپارین و انوکساپارین و یا داروهای خوراکی ضد انعقاد دریافت کرده بودند در مدت 6 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه اطلاعات بیماران شامل سن ،جنسیت ،تاریخچه دارویی بیمار، سابقه بیماری ها و آلرژی، سابقه سوء مصرف مواد(الکل و سیگار و مواد مخدر)، مدت زمان بستری، دوز، اندیکاسیون و طول تجویز آنتی کواگولانت های دریافتی بررسی و با گایدلاین های معتبر مقایسه گردیدند. دوز منطقی هپارین به صورت 5000 واحد هر دوازده ساعت و دوز منطقی انوکساپارین به صورت 40 میلی‌گرم زیرجلدییک بار در روز در نظر گرفته شدند.نتایج: در 87/59 از درصد بيماران مصرف هپارين و 19/55 درصد از بيماران انوكساپارين منطقي بود. همچنين مشخص شد بین تجویز منطقی داروهای آنتی کواگولانت با نتایج نهایی بیمار ارتباط معناداری دیده نشد در حالی که مرگ و میر با دیابت ملیتوس(047/0=P و 163/0=r)و ابتلا به نارسایی مزمن کلیه(045/0=P و 164/0=r) به صورت مستقیم و معناداری ارتباط داشت.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر مصرف منطقي هپارين و انوكساپارين قابل قبول بود. بین تجویز منطقی دارو و فاکتورهای مورد بررسی ارتباطی یافت نشد در حالی که ابتلا به نارسایی مزمن کلیه و دیابت ملیتوس موجب بروز مرگ و میر بالاتر شد.