آگاهی و نگرش دانشجویان بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تبریز در ارتباط نیدل استیک در سال 1403

Abstract

مقدمه با توجه به این که مراجعات دندانپزشکی به صورت سرپایی و بدون اطلاع از وضعیت بیمار به بیماری های ویروسی می باشد، باعث می گردد دندانپزشک در معرض خطر بالاتری از بیماری های منتقله (خون و مایعات بدن) قرار گیرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی آگاهی و نگرش دانشجویان بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی در ارتباط با نیدل استیک بود. مواد و روشها در مطالعه حاضر 55 نفر از دانشجویان عمومی در حال تحصیل در سال 1403 در بخش جراحی با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. پرسشنامه ی مشتمل بر سه بخش در اختیار آنها قرار گرفت. بخش اول اطلاعات دموگرافیک (سن جنسیت، ترم تحصیلی...)، بخش دوم سوالات آگاهی (16 سوال) و بخش سوم سوالات نگرش (4سوال) خواهد بود. روایی توسط سه تن از اساتید و پایایی با آزمون مجدد (test-test) و الفای کرونباخ تایید شد.داده های بدست آمده توسط نرم افزار آنالیز آماری SPSS نسخه ۲۱ تجزیه و تحلیل شد. مقایسه نمرات ارزیابی بر اساس جنسیت توسط آزمون من ویتنیو نمرات نگرش بر اساس کای اسوار انجام شد. نتایج میزان شیوع بروز نیدل استیک در بین دانشجویان مقطع عمومی در حال تحصیل در بخش جراحی 40 درصد بود. میانگین آگاهی دانشجویان از نیدل استیک 53/2±62/9 (حداکثر نمره 16) بود. فراوانی سطح آگاهی دندانپزشکان از نیدل استیک نیز نشان داد که در 64/23 درصد آگاهی ضعیف، 18/58 درصد آگاهی متوسط و 18/18درصد آگاهی خوب بود. میزان آگاهی دانشجویان تفاوت معنی داری در زنان و مردان نداشت. بیش از 80 درصد از دانشجویان بروز نیدل استیک را به عنوان خطر جدی برای دانشجویان می دانند و همچنین موافق با درمان بیماران HIV و HBV مثبت در كلينيكهاي مخصوص بودند. بیش از نیمی از دانشجویان مخالف با آگاهی و آموزش های کافی در ارتباط با بروز نیدل استیک بوده و همچنین موافق با واکسیناسیون به موقع دانشجویان بدلیل احتمال بروز نیدل استیک بودند. نتیجه گیری میزان آگاهی دانشجویان از نیدل استیک در حد متوسط بود.