بررسی تاثیر حضور در بالین دانشجویان پزشکی مقطع مقدمات بالینی بر یادگیری مباحث ایمنولوژی بالینی

Abstract

سالهای اولیه آموزش پزشکی (به ویژه 2 سال اول) برای موفقیت تحصیلی دانشجویان پزشکی حیاتی است. در برنامه های درسی سنتی آموزش پزشکی، دانشجویان دانش نظری را بدون تماس با بیمار در زمینه بالینی می آموزند. مواجهه زودرس بالینی (ECE) برای کمک به دانشجویان تازه وارد پزشکی برای غلبه بر استرس های خود و ایجاد انگیزه در آنها برای ایجاد بینش و آگاهی بهتر نسبت به حرفه پزشکی پیشنهاد شده است. هدف ما تعیین تاثیر مواجه بالینی بر دانش و نگرش دانشجویان پزشکی مقطع مقدمات بالینی در مورد مباحث ایمونولوژی بالینی در دانشکده پزشکی تبریز درسال 1401-1402 می باشد. روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی 60 نفر از دانشجویان ترم شش پزشکی مقطع مقدمات بالینی به صورت تصادفی، انتخاب شدند. سپس 30 نفر از دانشجویان منتخب در طرح مواجهه ی بالینی در گروه مداخله و 30 نفر در گروه مقایسه تخصیص داده شد. محتوای آموزشی واحد ایمنی شناسی بالینی، با تدریس به روش سخنرانی به همراه جزوات و اسلاید های آموزشی درطول ترم در اختیار افراد گروه مداخله قرار گرفت. سپس میزان یادگیری دانشجویان بصورت آزمون های پیش و پس آزمون مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 60 دانشجوی ترم 6 که در مقطع مقدمات بالینی تحصیل می کردند وارد مطالعه شدند که 24 نفر (40%) آنها مرد و 36 نفر (60%) زن بودند. در گروه مقایسه میانگین نمرات قبل آزمون دانشجویان 00/1 ± 46/5 و میانگین نمرات پس از آزمون 90/0 ± 0/6 بود. در گروه مداخله میانگین نمرات قبل آزمون دانشجویان 32/1 ± 2/5 و میانگین نمرات پس از آزمون 56/0 ± 43/6 بود. تفاوت پس آزمون بین گروه های کنترل و مداخله از لحاظ آماری معنی دار بود (030/0 = P).