مقایسه عملکرد بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی در تسک شناختی رفتاری foraging با افراد سالم

Abstract

اختلال دوقطبی (bipolar disorder) یا شیدایی- افسردگی (manic-depressive disorder) یک اختلال خلقی مزمن، شدید و عمدتاً عود کننده است. تظاهرات بالینی این بیماری بسیار متنوع است. Foraging یا جستجوی منابع غذایی در واقع توانایی انسان و تمام حیوانات برای زنده ماندن و تولید مثل است. تسک‌های شناختی-رفتاری متنوعی برای بررسی این تئوری در انسان طراحی شده است. هدف ما در این مطالعه مقایسه عملکرد بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد سالم در تسک شناختی-رفتاری Foraging می باشد. روش کار: بر اساس معیار‌های ورود و خروج افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و گروه کنترل در تسک Foraging شرکت کردند و داده‌های حاصل در بستر برنامه نویسی متلب ذخیره شده و با استفاده از مدل GLMM رفتار و پاسخ‌های هر دو گروه مدل‌سازی شده و تفاوت‌های میان آن‌ها بررسی شد. یافته‌ها: با توجه به تحلیل‌های آماری انجام گرفته، ارزش جست و جو و ارزش محیط می‌تواند منطق تصمیم گیری هر دو گروه را مدل‌سازی کند. در مدل اول و دوم، ارزش جست و جو بزرگتر منجر به engage و ارزش محیط بزرگتر منجر به forage شد که کاملا عکس آن در بین تمام شرکت کنندگان رخ داد. همچنین زمان پاسخ دهی در بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی طولانی‌تر می‌باشد.