اثرات تحریک مغز از ورای جمجمه توسط جریان الکتریکی مستقیم بر سطوح پروتئین تائو توتال و فسفریله در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

Abstract

اسکیزوفرنیا یک اختلال ذهنی ناتوان‌ کننده است که با اختلالات شناختی، از جمله اختلال در عملکرد اجرایی، مشخص می‌شود. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که تغییرات در سطوح پروتئین تائو ممکن است منجر به نقص عملکرد شناختی در اسکیزوفرنیا شود. مطالعات نشان داده است که تحریک مغز از ورای جمجمه توسط جریان الکتریکی مستقیم (tDCS)، در بهبود عملکرد شناختی در اسکیزوفرنیا موثر است. با این حال، تأثیرات آن بر روی سطوح پروتئین تائو و عملکرد اجرایی در اسکیزوفرنیا به خوبی بررسی نشده‌اند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات تحریک فراجمجمه ای مغز با جریان الکتریکی بر سطوح سرمی پروتئین تائو توتال و فسفوریله در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد.

روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده 40 بیمار با تشخیص قطعی اسکیزوفرنیا و در محدوده سنی 18 تا 45 سال به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. گروه مداخله تحریک آنودال بر روی قسمت چپ پیشانی‌ مغزی دورسو لاترال (DLPFC) ، به شدت 2 میلی آمپر برای 20 دقیقه در طی 5 روز و در 10 جلسه را دریافت نمودند. گروه کنترل تحریک الکتریکی به شدت 1/0 میلی آمپر دریافت کردند. سطح پروتئین تائو در سرم و عملکرد اجرایی با استفاده از روش ELISA و آزمون فراخنای ارقام به ترتیب، قبل و پس از مداخله ارزیابی شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه tDCS افزایش غیر معنی ‌داری در سطوح سرمی پروتئین تائو فسفریله نسبت به گروه کنترل داشت (67/3 ± 53/5 90/3 ± 49/1 با سطح معنی داری 05/0= p) و تفاوت معنی ‌داری در تغییر میانگین سطوح سرمی پروتئین تائو کل بین دو گروه مشاهده نشد. زنان نشان دهنده افزایش بیشتر در هر دو سطح پروتئین تائو کل (66/0 ± 88/1 در مقابل 80/0 ± 43/1 با سطح غیر معنی دار 664/0= p) و پروتئین تائو فسفریله (88/0 ± 92/4 در مقابل 64/0 ± 11/2 با سطح معنی داری 014/0= p) بودند. گروه tDCS بهبود معنی ‌داری در عملکرد اجرایی نسبت به گروه کنترل نشان داد (p<0.05). همبستگی بین تغییرات تائو کل (30/0= ضریب همبستگی با سطح معنی داری 051/0) و تائو فسفریله (27/0 = ضریب همبستگی با سطح معنی داری 063/0) با عملکرد اجرایی به سطح معنی داری نرسیدند.