ارزیابی میزان بیان lncRNA SNHG20 و ROCK1 در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال و تاثیر مهار lncRNA SNHG20 بر روی بیان ژن ROCK1 و تکثیر سلولی
چکیده
سرطان کولورکتال به عنوان سومین سرطان شایع و عامل مرگ بر اثر سرطان در جهان شناخته می¬شود. مطالعات پیشین نشان داده¬اند که SNHG20 lncRNA در پاتوژنز بدخیمی-های متعدد انسانی نقش مهمی ایفا می¬کند. با این وجود نقش SNHG20 در سرطان کولورکتال به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیان ژن¬های SNHG20 و ROCK1 در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و تاثیر سرکوب SNHG20 بر بیان ژن ROCK1 و تکثیر سلولی بود.
مواد و روش¬ها: در مطالعه حاضر 30 بافت توموری و بافت غیر توموری مجاور از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز جمع آوری شد. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA از نمونه¬های بافتی، میزان بیان ژن¬های ROCK1 و SNHG20 با استفاده از تکنیک Real-Time PCR بررسی شد. در ادامه سلول¬های سرطانی کولورکتال HT29 کشت داده شده و سپس غلظت¬های مختلف siRNA ضد SNHG20 توسط الکتروپوریشن ترانسفکت شد. سپس تاثیر ترانسفکشن بر روی میزان بیان ژن¬های ROCK1 و SNHG20 و همچنین ژن¬های آپوپتوزی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت میزان تکثیر سلول¬های سرطانی کولورکتال ترانسفکت شده از روش MTT استفاده شد.
نتایج: میزان بیان ژن¬های SNHG20 و ROCK1 در بافت سرطانی کولورکتال بطور معنی داری نسبت به بافت مجاور غیر سرطانی افزایش پیدا کرد. پس از ترانسفکشن siRNA ضد SNHG20 به سلول¬های سرطانی، بیان ژن SNHG20 بطور معنی داری کاهش یافت؛ در ادامه بیان ژن ROCK1 در سلول¬های سرطانی ترانسفکت شده با کاهش معنی دار همراه بود. همچنین میزان بیان ژن¬های القاء کننده آپوپتوز در سلول¬های سرطانی ترانسفکت شده بطور معنی داری افزایش یافت؛ در حالی که میزان بیان ژن مهار کننده آپوپتوز در سلول¬های سرطانی ترانسفکت شده بطور معنی داری کاهش یافت. بررسی بقاء سلولی نشان داد که سرکوب بیان ژن SNHG20، بقاء سلول¬های سرطانی کولورکتال را بطور وابسته به دوز و زمان کاهش می¬دهد.