تأثیر حجم مثانه بر زاویه‏ی بین جفت و سطح شکم در بیماران مراجعه‏کننده با جفت خلفی جهت نمونه‏گیری پرزهای کوریونی از راه شکم

Abstract

تعداد قابل توجهی از حاملگی‏ها، به علل مختلف نیاز به بررسی‏های سیتوژنیک دارند که CVS با توجه به امکان انجام زودهنگام این روش، نسبت به سایر روش‏های نمونه برداری بافت های جنینی یامایع آمنیون ارجح بوده و از مهم‏ترین روش‏های بررسی جنین می‏باشد. این روش معمولاً بین 11 تا 14 هفته‏ی بارداری انجام می‏شود. مثانه‏ی پر به‏عنوان یک Acoustic Window عمل می‏کند که باعث می‏شود انجام این روش از سمت دسترسی به جفت بدون نیاز به ورود سوزن به مایع آمنیوتیک انجام گیرد. در جفتهای خلفی ممکن است احتمال دسترسی به جفت میسر نباشد. با توجه به اینکه مثانه در قسمت قدامی رحم قرار داشته و پر یا خالی بودن آن به طور مستقیم در زاویه ی قرارگیری رحم موثر است,مطالعه ی حاضر جهت بررسی تاثیر پرشدگی مثانه در تغییر زاویه ی قرارگیری رحم در موارد جفت های خلفی و در نتیجه دسترسی به جفت در موارد نیاز به CVS انجام گردیده است. مواد و روش بررسی: این مطالعه آینده‏نگر و مقطعی بوده و روش نمونه گیری به‏صورت تمام شماری می‏باشد، حدود 40 زن باردار با BMI<30 و سن بارداری 11-14 هفته که اندیکاسیون CVS داشته و دارای جفت خلفی بودند و در بازه‏ی زمانی فروردین تا اسفند سال 1400 به بیمارستان الزهرا مراجعه کرده بودند بعد از اخذ رضایت‏نامه‏ی کتبی وارد مطالعه شدند.قبل از انجامCVS ,سونوگرافی اولیه توسط پریناتولوژیست انجام شد و حجم مثانه و زاویه ی قرارگیری محور جفت در مقطع میدساژیتال نسبت به سطح افق شکم مادر ارزیابی گردید .یک بار با مثانه‏ی پر و بار دیگر با مثانه‏ی خالی (بعد از ادرار کردن)زاویه ی مذکور اندازه گیری شد, نمونه گیری در مواقعی که جفت زاویه ی 90 درجه و کمتر با سطح افق شکم مادر داشت و در دسترس بود انجام گردید, در انتها زاویه در دو حالت مثانه ی پر و خالی و میزان دسترسی به جفت در این دو حالت اندازه گیری شد و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین زاویه‏ بین جفت با سطح افق شکم مادر از سمت سفالیک, در مراجعین با جفت خلفی جهت CVS در حالت مثانه‏ی خالی 62/ 111درجه و در حالت مثانه‏ی پر 62/74 درجه است که نشان‏دهنده‏ی این بود که در حالت کلی با پر کردن مثانه، زاویه‏ی بین جفت با سطح افق شکم مادر نسبت به حالت مثانه‏ی خالی کمتر شده و به در دسترس قرار گرفتن جفت کمک می‏کند. آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد که در زاویه‏ی بین جفت با سطح افق در دو حالت مثانه‏ی پر و خالی همبستگی وجود دارد. 000/0=P و 40=N و 62/0=r جهت رابطه‏ی بین این دو متغیر معکوس و در حد متوسط می‏باشد. یعنی با افزایش حجم مثانه، زاویه‏ی بین جفت و سطح افق کمتر شده و دید بهتری از جفت در هنگام نمونه‏برداری ایجاد می‏شود. در 4 بیمار که رحم حالت رتروورسیون داشت دسترسی به جفت در حالت مثانه ی خالی بهتر بود.