تأثیر حجم مثانه بر زاویهی بین جفت و سطح شکم در بیماران مراجعهکننده با جفت خلفی جهت نمونهگیری پرزهای کوریونی از راه شکم
چکیده
تعداد قابل توجهی از حاملگیها، به علل مختلف نیاز به بررسیهای سیتوژنیک دارند که CVS با توجه به امکان انجام زودهنگام این روش، نسبت به سایر روشهای نمونه برداری بافت های جنینی یامایع آمنیون ارجح بوده و از مهمترین روشهای بررسی جنین میباشد. این روش معمولاً بین 11 تا 14 هفتهی بارداری انجام میشود. مثانهی پر بهعنوان یک Acoustic Window عمل میکند که باعث میشود انجام این روش از سمت دسترسی به جفت بدون نیاز به ورود سوزن به مایع آمنیوتیک انجام گیرد. در جفتهای خلفی ممکن است احتمال دسترسی به جفت میسر نباشد. با توجه به اینکه مثانه در قسمت قدامی رحم قرار داشته و پر یا خالی بودن آن به طور مستقیم در زاویه ی قرارگیری رحم موثر است,مطالعه ی حاضر جهت بررسی تاثیر پرشدگی مثانه در تغییر زاویه ی قرارگیری رحم در موارد جفت های خلفی و در نتیجه دسترسی به جفت در موارد نیاز به CVS انجام گردیده است.
مواد و روش بررسی: این مطالعه آیندهنگر و مقطعی بوده و روش نمونه گیری بهصورت تمام شماری میباشد، حدود 40 زن باردار با BMI<30 و سن بارداری 11-14 هفته که اندیکاسیون CVS داشته و دارای جفت خلفی بودند و در بازهی زمانی فروردین تا اسفند سال 1400 به بیمارستان الزهرا مراجعه کرده بودند بعد از اخذ رضایتنامهی کتبی وارد مطالعه شدند.قبل از انجامCVS ,سونوگرافی اولیه توسط پریناتولوژیست انجام شد و حجم مثانه و زاویه ی قرارگیری محور جفت در مقطع میدساژیتال نسبت به سطح افق شکم مادر ارزیابی گردید .یک بار با مثانهی پر و بار دیگر با مثانهی خالی (بعد از ادرار کردن)زاویه ی مذکور اندازه گیری شد, نمونه گیری در مواقعی که جفت زاویه ی 90 درجه و کمتر با سطح افق شکم مادر داشت و در دسترس بود انجام گردید, در انتها زاویه در دو حالت مثانه ی پر و خالی و میزان دسترسی به جفت در این دو حالت اندازه گیری شد و مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: میانگین زاویه بین جفت با سطح افق شکم مادر از سمت سفالیک, در مراجعین با جفت خلفی جهت CVS در حالت مثانهی خالی 62/ 111درجه و در حالت مثانهی پر 62/74 درجه است که نشاندهندهی این بود که در حالت کلی با پر کردن مثانه، زاویهی بین جفت با سطح افق شکم مادر نسبت به حالت مثانهی خالی کمتر شده و به در دسترس قرار گرفتن جفت کمک میکند. آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد که در زاویهی بین جفت با سطح افق در دو حالت مثانهی پر و خالی همبستگی وجود دارد. 000/0=P و 40=N و 62/0=r جهت رابطهی بین این دو متغیر معکوس و در حد متوسط میباشد. یعنی با افزایش حجم مثانه، زاویهی بین جفت و سطح افق کمتر شده و دید بهتری از جفت در هنگام نمونهبرداری ایجاد میشود. در 4 بیمار که رحم حالت رتروورسیون داشت دسترسی به جفت در حالت مثانه ی خالی بهتر بود.