بررسی بیان ژن MEIS1 در مسیر HIRA/MEIS1/Myocardin در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر زودرس و ارتباط این مسیر با فاکتورهای التهابی

Abstract

بیماری عروق کرونر (CAD)که در بزرگسالان جوان آشکار می شود ، می تواند عواقب ویرانگری داشته باشد. علاوه بر این ، مطالعه بیماران جوان مبتلا به CAD ممکن است بینشی در مورد پایه ژنتیکی بیماری کرونر فراهم کند. تخمین زده شده است که به طور قابل توجهی کمتر از 10 درصد از افرادی که مبتلا به بیماری عروق کرونر هستند ، کمتر از 40 سال دارند. با این حال ، این گروه از بیماران ممکن است به طور نامتناسبی قابل توجه باشد زیرا CAD که در بزرگسالان جوان ظاهر می شود ، می تواند منجر به نتایج مخربی برای این بیماران ، خانواده های آنها و جامعه شود. Meis1 در تکوین شبکه عروقی و تکوین قلب نقش مهمی را بر عهده دارد. همچنین این ژن در توان باززایی قلب نیز تاثیر بسیار زیادی دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان ژنهای MEIS1، HIRA و Myocardin در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر زودرس و بررسی ارتباط این ژنها با فاکتورهای التهابی احتمالی در این بیماران می باشد. روش ¬ها و مواد: در این مطالعه مورد-شاهدی، پس از تایید کمیته اخلاق، در مجموع 35 بیمار با تشخیص بیماری عروق کرونر و 35 فرد شاهد مراجعه کننده به بیمارستان مدنی طی سال 1402 به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. رضایت نامه کتبی آگاهانه از کلیه شرکت کنندگان اخذ خواهد شد. بیماران مبتلا به بیماری التهابی، سندرم متابولیک، نارسایی کلیوی یا کبدی، اختلال عملکرد دریچه ای شدید یا متوسط از مطالعه خارج خواهند شد. 5 سی سی نمونه خون از بیماران گرفته می شود تا از نظر ژن های التهابی شامل IL-6، IL-10 و TNF آلفا و همچنین ژن های HIRA، MEIS1 و کاردیولیپین از طریق استخراج RNA از سلول های تک هسته ای مورد ارزیابی قرار گیرد. . داده ها با استفاده از IBM SPSS 24 تجزیه و تحلیل خواهند شد. داده های با توزیع نرمال از طریق آزمون تی مستقل و داده های بدون توزیع نرمال از طریق آزمون من ویتنی U تجزیه و تحلیل خواهند شد. P کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته خواهد شد.در این مطالعه مورد- شاهدی، جامعه هدف افراد مبتلا به بیماری CAD و بدون CAD مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدنی شهر تبریز می باشند و حجم نمونه 35 نفر در هر گروه در نظر گرفته شد. این مطالعه بصورت مقطعی روی افراد با و بدون بیماری CAD که به مرکز درمانی بیمارستان شهید مدنی تبریز در سال 1402 مراجعه نموده اند و آنژیوگرافی الکتیو بر اساس وجود علایم بالینی و یا تستهای غیر تهاجمی داشته اند، انجام شد. با توجه به معیارهای ورود به مطالعه و خروج از آن، بیماران CAD مشخص گردیده و نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. جامعه هدف شامل 35 بیمار با علائم گرفتگی زودرس عروق کرونری و 35 نفر با عروق کرونر نرمال بود. پس از کسب رضایت آگاهانه از افراد، بررسی های آزمایشگاهی و شاخص های تن سنجی به عمل آمد. به منظور بررسی میزان بیان ژنهای التهابی ( IL-10، IL-6 و TNF)، ابتدا از تمامی افراد به میزان 5 سی سی خونگیری به عمل آمد. سپس سلول های مورد نظر یعنی سلولهای تک هسته ای جداسازی شده تا از آنها RNA استخراج گردد. سپس RNAی استخراج شده از نظر کیفی و کمی مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال آن RNAی استخراج شده توسط تکنیک PCR به cDNA تبدیل شده و در نهایت توسط تکنیک real-time PCR از نظر میزان بیان ژن، مورد ارزیابی قرار گرفت. به علاوه جهت بررسی مسیر تکوینی ژن MEIS1 و ارتباط آن با بیماری CAD بیان ژنهای MEIS1، HIRA و کاردیولیپین نیز به روش Real-time PCR بررسی شد. همچنین اطلاعات آزمایشگاهی شامل سطح انسولین ناشتا، گلوکز ناشتا، پروفایل لیپیدی، سلولهای WBC، هموگلوبین، سطح پلاکتها، میزان CRP اندازه گیری شد. نتایج مطالعه با استفاده از روش های آماری توصیفی (میانگین±انحراف معیار و فراوانی-درصد) گزارش شد. به منظور مقایسه میزان بیان ژنهای التهابی، انسولین ناشتا، قند ناشتا و پروفایل لیپیدی در دو گروه در صورت نرمال بودن مقادیر از آزمون تی مستقل (Independent samples T-test) و درغیر این صورت از معادل ناپارامتریک آن آزمون یو من ویتنی (Mann-whitney U test) استفاده شد. بررسی نرمالیتی داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف انجام شد. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS 24 انجام شده و سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: تحقیقات ما تفاوت مشخصی را در میزان بیان Meis1، HIRA و Myocardin به عنوان ژن‌های نشانگر اولیه میوکارد بین افراد مبتلا به CAD بیشتر از و افرادی که در وضعیت فیزیولوژیکی طبیعی قرار دارند، نشان می باشد داده است. علاوه بر این، به نظر می رسد که دو ژن خاص، Meis1 و HIRA، با ممکن است نقش مهمی در تنظیم سنتز سیتوکین های پیش التهابی، یعنی TNF-a و6 IL- ارتباط مستقیم دارندیفا کنند. همچنین، این مطالعه نشان می دهد که Meis1 و HIRA ممکن است در سرکوب تولید یک سایتوکین ضد التهابی به نام10 IL- نیز ارتباط مستقیم دارند.نقش داشته باشند.