اثر شیکونین بر میزان حساسیت آپوپتوز ناشی از سیس پلاتین در رده سلول های سرطانی MG-63 استئوسارکوم

Abstract

اخیراً، مطالعات مختلف بر روی پتانسیل درمانی شیکونین، یک به عنوان یک ساپونین استروئیدی، در بدخیمی‌های مختلف انسانی، از جمله استئوسلرکوما، متمرکز شده‌اند. با این حال، مکانیسم های اساسی در اثرات ضد سرطانی با واسطه شیکونین هنوز به طور کامل شناخته نشده است. بنابراین، مطالعه حاضر به بررسی اثر شیکونین بر آپوپتوز ناشی از سیس پلاتین از طریق آسیب DNA در سلول های MG-63 پرداخته است. مواد و روش ها سلول های MG-63 با سیس پلاتین ، شیکونین و ترکیبی از هر دو تیمار شدند و زنده ماندن سلولی با روش MTT ارزیابی شد. بیان پروتئین γ-H2AX از نشانگرهای مهم آسیب DNA با استفاده از وسترن بلات ارزیابی شد. از روش فلومتری برای اندازه گیری میزان ROS استفاده گردید. آپوپتوز نیز به روش فلوسایتومتری بررسی شد. نتایج سیس پلاتین منجر به مهار قابل توجهی از تکثیر سلولی به روش وابسته به دوز شد. ترکیب شیکونین و سیس پلاتین منجر به مهار قابل توجهی از تکثیر در مقایسه با تک تیمارها شد (05/0>P). شیکونین همچنین از طریق افزایش بیان γ-H2AX و نیز افزایش میزان ROS آپوپتوز را القا کرد. علاوه بر این، شیکونین آپوپتوز ناشی از سیس پلاتین را در سلول های MG-63 افزایش داد.