الگوی مصرف و مقاومت داروهای ضد قارچی و پیش¬آگهی آن در کودکان بستری در مرکز آموزشی درمانی کودکان: مطالعه کوهورت آینده نگر
Abstract
شاخص های بهداشتی اطفال دارای اهمیت ویژه ای در بیان وضعیت بهداشتی جوامع می باشد. در این میان بیماریهای قارچی نیز از اهمیت خاصی برخوردارند و لذا آگاهی کافی از تنوع و فراوانی بیماری های قارچی شایع در این سنین دارای اهمیت ویژه ای در سیستم های بهداشتی می باشند. هدف از این مطالعه، تعیین الگوی مصرف و مقاومت داروهای ضد قارچی و پیش¬آگهی آن در کودکان بستری در مرکز آموزشی درمانی کودکان در طول یک سال می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت آینده نگر، از میان کودکان زیر 15سال بستری، کودکانی که برای آن¬ها تشخیص عفونت قارچی داده شده یا بر اساس علایم بالینی داروهای ضد قارچ تجویز شده است، از زمان ورود به مطالعه تا زمان بهبود یا مرگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده¬های مربوط به مطالعه با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه مربوط به مشخصات بیماری و داروهای تجویز شده جمع¬آوری شد.
یافته ها: در این مطالعه ۲۰۵ کودک بستری با میانه سن ۳۶ ماه از نظر وضعیت تجویز داروهای ضد قارچی مورد بررسی قرار گرفتند. شایع ترین بیماری زمینه ای مربوط به ALL و سپس سپسیس بود. همچنین شایع ترین علت تجویز داروی ضد قارچی مربوط به تب و نوتروپنی و سپس کشت خون و ادرار مثبت در بیماران بود. پروفیلاکسی نیز ۸/۶ درصد موارد تجویز را به خود اختصاص داده بود. شایع ترین داروی ضد قارچی تجویز شده در بیماران مورد مطالعه مربوط به آمفوتریسین لیپوزومال بود که ۶۰ درصد موارد را به خود اختصاص داده بود. میزان مرگ و میر بیماران ۹/۲۳ درصد بود و مشاهده شد که در بیماران با کشت مثبت، شایع ترین مقاومت دارویی مربوط به کاسپوفانژین و در بیماران با کشت منفی مربوط به آمفوتریسین لیپوزومال بوده است.