بررســیِ عملکرد تشخیصــیِ رادیومیـــکسِ مبتـنی بر تصاویر ســـی‌تی‌اسکن جهت پیـــش‌بینی متاســــتاز به غــــدد لنفاوی در بیماران با ســرطان معده: یک مرور نظام مند و فراتحلیل

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی عملکرد تشخیصیِ رادیومیکس مبتنی بر تصاویر سی‌تی‌اسکن در پیش بینی رخداد متاستاز غدد لنفاوی (LNM) قبل از عمل در بیماران مبتلا به سرطان معده بود. روش‌ کار: پایگاه‌های اطلاعاتیِ Pubmed، EMBASE، Web of Science وCochrane Library تا تاریخ 10 نوامبر 2022 جهت یافتن مطالعات منتشر شده جستجو شدند و مطالعاتی که مطابق با معیارهای ورود بودند وارد مطالعه شدند. ویژگی‌های مطالعاتِ وارد شده، ویژگی‌های روش رادیومیکس به کار رفته در آن‌ها و همچنی داده های لازم جهت ساخت جداول 2×2 استخراج شدند.دو ابزارِ "نمره‌بندیِ کیفیت رادیومیکس (RQS)" و "ارزیابی کیفیت دقت مطالعات تشخیصی (QUADAS-2)" برای ارزیابی کیفیت مطالعات وارد شده استفاده شدند. حساسیت، ویژگی، نسبت شانس تشخیصی (DOR)، و سطح زیر منحنی (AUC) برای ارزیابی دقت تشخیصی محاسبه شدند. تحلیل زیرگروهی و ضریب همبستگی اسپیرمن برای کاوش منابع ناهمگونی انجام شدند. یافته‌ها: پانزده مطالعه با 7010 بیمار مبتلا به سرطان معده وارد شدند. در این مطالعه مدل‌های رادیومیکس و مدل‌های ترکیبی (ترکیبی از رادیومیکس و متغیر‌های بالینی) را آنالیز کردیم. حساسیت، ویژگی، DOR و AUC مدل‌های رادیومیکس در مقایسه با مدل‌های ترکیبی به 0.75 (95% فاصله اطمینان 0.82-0.67) در مقابل 0.81 (95% فاصله اطمینان 0.86-0.75) ، 0.8 (95% فاصله اطمینان 0.86-0.73) در مقابل 0.85(95% فاصله اطمینان 0.89-0.79) ، 13 (95% فاصله اطمینان 23-7) در مقابل 23 (95% فاصله اطمینان 42-13) و 0.85 (95% فاصله اطمینان 0.86-0.81) در مقابل 0.9 (95% فاصله اطمینان 0.92-0.87)( % بود. بر اساس فراتحلیل ناهمگونی قابل توجهی در بین مطالعات وجود داشت. تحلیل زیرگروهی نشان داد که سی‌تی‌اسکن فاز شریانی، ناحیه مورد نظرِ (ROI) تومورال و گره ، segmentation خودکار و ROI دو بعدی در مقایسه با سی‌تی‌اسکن فاز وریدی، ROI فقط تومور، segmentation دستی و ROI سه بعدی می توانند دقت تشخیصی را بهبود بخشند. به طور کلی، کیفیت مطالعات بر اساس هر دو ابزار QUADAS-2 و RQS کاملاً قابل قبول بود.