بررسی بیان miR-155 و ارتباط آن با فراوانی لنفوسیت های Th17 و سطح سایتوکاین های IL-17 و IL-21 و IL-6 در بیماران مبتلا به Multiple sclerosis در مقایسه با افراد سالم

Abstract

MS (مالتیپل اسکلروزیس) رایج ترین بیماری خودایمن سیستم عصبی مرکزی است که نخستین بار در سال ۱۸۶۶ توسط Charcot و Vulpain شرح داده شد. مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی دمیلینه شدن سیستم عصبی مرکزی است که با ارتشاحات التهابی، دمیلینه شدن پیشرونده آکسونها و سرانجام از بین رفتن آکسون همراه می باشد. با توجه به توضیحات داده شده در مورد miRNAs و بخصوص miR-155، ما در این مطالعه میزان بیان و نقش این مولکول و نیز ارتباط آن با فراوانی لنفوسیت های Th17 و سطح سایتوکان های IL-17، IL-21، و IL-6 ترشح شده در بیماران مبتلا به MS را در مقایسه با افراد سالم بررسی کردیم. مواد و روش ها: این مطالعه به¬ صورت توصیفی-تحلیلی انجام شد. از 40 بیماران مبتلا به MS مراجعه کننده به مرکز درمانی رازی تبریز و 40 فرد سالم که جمعیت های مورد مطالعه ما در این تحقیق هستند رضایت نامه¬ کتبی و آگاهانه دریافت شد. ، سپس بعد از انجام خونگیری از افراد، سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از فایکول و سانتریفوژ گرادیان دانسیته جدا شد و با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری فراوانی سلول های Th17 و تکنیک فلوسایتومتری میزان بیان ژنها اندازه گیری شد. سپس با استفاده از نرم افزار prism توزیع داده ها بررسی شده و برای توزیع نرمال از آزمون Test-T و برای داده های با توزیع غیر نرمال از آزمون whitney-Mann استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان بیان و ترشح سایتوکاین های IL-6, IL-17 و IL-21 در بیماران در مقایسه با افراد سالم افزایش معنی داری دارد. همچنین بیان ژن miR-155 در بیماران افزایش دارد. نتایج ارتباط بین بیان miR-155 و سایتوکاین های مرتبط با Th17 هم نشان داد که این ارتباط بین miR-155 با فراوانی سلول های Th17 و سایتوکاین های مرتبط به صورت معنی داری مستقیم است.