مطالعه اثر ایمنی درمانی ناشی از مرگ سلولی ایمنولوژیک توسط اگزوزوم های مترشحه از سلول های سرطان پستان تحت تاثیر حامل های نانوساختار لیپیدی حاوی آیسیلین
چکیده
مقدمه: در درمان سرطان، روش‌های درمانی که منجر به مرگ سلولی ایمونوژنیک یا ICD می‌شوند از اهمیت بالایی در تحریک سیستم ایمنی بر علیه سرطان برخوردارند. فاکتورهای مترشحه از سلول‌های سرطانی در حال مرگ همانند DAMP ها، محرک فعال سازی مرگ سلولی ایمونوژنیک بر علیه سرطان هستند. DAMP ها می‌توانند از طریق روش فعال و غیرفعال و یا از طریق اگزوزوم‌ها ترشح شوند. اگزوزوم‌ها نانو ذرات دو لایه‌ی لیپیدی (30-100 نانومتر) هستند که نقش مهمی در ارتباط بین سلولی در سلول‌های سرطانی با سلول‌های ایمنی در ریز محیط توموری (TME) دارند. در شرایط استرسی و درمانی مختلف، پروفایل DAMP های اگزوزومی مترشحه تغییر می‌کند و می‌تواند نقش تحریک کننده یا سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی را ایفا نماید. بنابراین، توجه به تغییرات در مشخصات اگزوزوم‌ها در روش‌های مختلف درمان سرطان در القای ICD بسیار مهم است.
روش مطالعه: در این مطالعه، برای اولین بار از نظر تغییرات DAMP های اگزوزومی مترشحه (CSP) از سلول‌های سرطان سینه‌ی رده سلولی 4T1 تحت درمان با آیسیلین و هایپوترمیا بررسی گردید. سرانجام برای بررسی پتانسیل آن‌ها در القاء پاسخ ایمنی بر علیه سرطان در ریزمحیط توموری، تومور سرطان سینه‌ی 4T1 (به عنوان تومور سرد) در موش‌های BALB/C القا شد و بعد از تزریق اگزوزوم‌ها، تومورها از نظر حجم تومور مورد بررسی قرار گرفتند. همه عوامل مورد بررسی برای اگزوزوم‌های مترشحه از سلول های در معرض آیسیلین ( نانوذره لیپیدی آیسیلین )، برای روش هایپوترمیا نیز به عنوان روشی غیر نانو نیز مورد بررسی قرار گرفت.