بررسی تاثیر مسمومیت با غلظتهای مختلف فسفید آلومینیوم (قرص برنج) و ترکیبات برمید سدیم، کربنات کلسیم و نیترات پتاسیم (به عنوان آنتی دت احتمالی) بر کلیه در مدل حیوانی رت
Abstract
فسفید آلومینیوم (ALP) یکی از خطرناک ترین آفت کش هاست که در ایران به قرص برنج معروف است و برای درمان مسمومیت با قرص برنج آنتی دوت خاصی موجود نیست. در همین راستا در مطالعه¬ی حاضر، تاثیر مسمومیت با غلظتهای مختلف فسفید آلومینیوم (قرص برنج) و ترکیبات برمید سدیم، کربنات کلسیم و نیترات پتاسیم (به عنوان آنتی دت احتمالی) بر کلیه در مدل حیوانی رت مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش کار: صد و دو سر رت نر ویستار به گروه های مختلف جهت بررسی غلظت های مختلف AlP و نیز ترکیبات برمید سدیم، کربنات کلسیم و نیترات پتاسیم تقسیم شد. با توجه به نتايج قسمت اول مطالعه و مرگ سريع ۴ رت از ۶ رت در های دریافت کننده دوز ۴۰ ميلي گرم، دوز ۲۰ ميليگرم بر کيلوگرم وزن رت براي مطالعه اصلي انتخاب شد. سپس دوز های پایین و بالای هر کدام از آنتی دت به رت ها تجویز شد و میزان سرمی پارامترهای بیوشیمیایی اوره، اسید اوریک، کراتینین، پروتئین کل و آلبومین با استفاده از روش فتومتریک و نیز کیت های اختصاصی اندازه گیری شد. در بافت کلیه رت های دارای مداخله میزان پارامتر های استرس اکسیداتیو شامل مالون دی الدهید، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز ارزیابی گردید. بررسی پاتولوژیک در بافت کلیه با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین انجام شد.
یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بافت کلیه رت های دریافت کننده غلظت ۴۰ میلی گرم به ازای وزن بدن ضایعات پاتولوژیک شدیدتر به ویژه احتقان عروقی، خونریزی، تورم سلولی و تغییرچربی دیده می شود. درمان با آنتی دت های نیترات پتاسیم، کربنات کلسیم و برومید سدیم باعث کاهش این ضایعات به خصوص کاهش خونریزی، التهاب و تغییر چربی در بافت کلیه رت ها می شود. نتایج آنالیز شاخص های بیوشیمیایی و استرس اکسیداتیو در سرم رت ها نشان داد که نیترات پتاسیم نسبت به سایر آنتی دت ها در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از AlP در رت ها موثرتر است. در رت های دریافت کننده نیترات پتاسیم میزان آنزیم کاتالاز و SOD افزایش معنی داری یافته است.