نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorپورلک, طناز
dc.contributor.authorمحمدی خانقاه, زانیار
dc.date.accessioned2023-12-04T11:02:36Z
dc.date.available2023-12-04T11:02:36Z
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttps://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69898
dc.description.abstractمقدمه: شکستگیهای کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری یکی از شایعترین شکستگیهای ناحیه صورت میباشد، که میتواند با اختلالات عملکردی و زیبایی شناختی همراه باشد. روش استاندارد درمان در مواردی که با جابه جایی قابل ملاحظه و عوارض همراه هستند، ریداکشن باز و ثابت کردن داخلی با استفاده از از پلیتهای تیتانیومی میباشد. هدف: هدف این مطالعه مقایسه ی پارامترهای بیومکانیکال بین میکروپلیت ها و مینی پلیت های مختلف در ثابت کردن شکستگیهای کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری با روش آنالیز غیرخطی اجزا محدود میباشد. روش كار و مواد: در این مطالعه ابتدا مدل سازی سطحی و سپس مدل سازی سالید سه بعدی شکستگی کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری و پلیت ها بر روی دو نمونه انجام شد. سپس در نمونه 1 شکستگی ها به وسیله میکروپلیت ها و در نمونه 2 به وسیله مینی پلیت ها به علاوه میکرو پلیت ها ثابت سازی شدند. در ادامه، مدلهای ثابت شده به نرم افزار اجزاء محدود منتقل شدند، و پس از مش بندی مناسب، مساله اجزاء محدود تعریف شد. در نهایت، پارامترهای مورد نظر مانند تغییر شکل و جابجائی و توزیع تنش-های مختلف در اجزاء نمونه¬ها به دست آمد. يافته ها: میزان تغییر شکل مجموع پلیت ها در هر دو نمونه، پلیت ال شکل در هر دو نمونه، پلیت ZF در نمونه 1 و 2 ، و پلیت ریم اینفرااوربیت در نمونه 1 و 2 به ترتیب 6.7، 6.7 ،4.4، 4.8، 5.8 و 5.6 میکرومتر میباشد. میزان تنش وان مایسز مجموع پلیت ها در مدل 1 و 2، پلیت ZF در مدل 1 و 2، پلیت ال شکل در مدل 1 و 2 و پلیت ریم اینفرااوربیت در مدل 1 و 2 به ترتیب 41.1، 23.9، 41.1، 24.3، 7.6، 9.6، 28.5 و 11.8 مگاپاسکال میباشد. میزان تنش اصلی ماکزیمم مجموع پلیت¬ها در مدل 1 و 2، پلیت ZF در مدل 1 و 2، پلیت ال شکل در مدل 1 و 2 و پلیت ریم اینفرااوربیت در مدل 1 و 2 به ترتیب 46.2، 22.3، 46.2، 26.4، 3،6، 4.2، 30.9، و 14.1 مگاپاسکال میباشد. نتيجه گيري: پلیت ال شکل و پلیت ZF در هر دو نمونه به ترتیب بالاترین مقدار و کمترین مقدار تغییر شکل را داشتند. پلیت ZF در هر دو نمونه دارای بیشترین مقدار تنش وان-مایسز و تنش اصلی ماکزیمم بود که این میزان در نمونه 1 (میکروپلیت ها) بیشتر از نمونه 2 (مینی-میکروپلیت) ها بود. پلیت ال شکل دارای کمترین میزان تنش وان-مایسز و تنش اصلی ماکزیمم در هر دو نمونه بود.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکیen_US
dc.subjectکمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری، میکروپلیت، مینی پلیت، ثابت کردن شکستگی، تنش وان مایسز، تنش اصلی ماکزیممen_US
dc.titleمقایسه ی آنالیز غیرخطی اجزا محدود (finite element) بین میکروپلیت ها و مینی پلیت های مختلف در ثابت کردن شکستگی های کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاریen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorمرتضوی, علی
dc.identifier.docno604092en_US
dc.identifier.callno68562*en_US
dc.contributor.departmentجراحی د هان فک و صورتen_US
dc.description.disciplineجراحی دهان و فک و صورتen_US
dc.description.degreeدکترای تخصصیen_US
dc.citation.reviewerمسگرزاده, علی حسین
dc.citation.reviewerهاشمی, محسن
dc.citation.reviewerنصیری, اسلام
dc.citation.reviewerفرهادی, فرخ
dc.citation.reviewerیزدانی, جواد
dc.citation.reviewerاحمدپور, فرزین


فایلهای درون آیتم

Thumbnail

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم