مقایسه ی آنالیز غیرخطی اجزا محدود (finite element) بین میکروپلیت ها و مینی پلیت های مختلف در ثابت کردن شکستگی های کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری
چکیده
مقدمه: شکستگیهای کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری یکی از شایعترین شکستگیهای ناحیه صورت میباشد، که میتواند با اختلالات عملکردی و زیبایی شناختی همراه باشد. روش استاندارد درمان در مواردی که با جابه جایی قابل ملاحظه و عوارض همراه هستند، ریداکشن باز و ثابت کردن داخلی با استفاده از از پلیتهای تیتانیومی میباشد.
هدف: هدف این مطالعه مقایسه ی پارامترهای بیومکانیکال بین میکروپلیت ها و مینی پلیت های مختلف در ثابت کردن شکستگیهای کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری با روش آنالیز غیرخطی اجزا محدود میباشد.
روش كار و مواد: در این مطالعه ابتدا مدل سازی سطحی و سپس مدل سازی سالید سه بعدی شکستگی کمپلکس زایگوماتیکوماگزیلاری و پلیت ها بر روی دو نمونه انجام شد. سپس در نمونه 1 شکستگی ها به وسیله میکروپلیت ها و در نمونه 2 به وسیله مینی پلیت ها به علاوه میکرو پلیت ها ثابت سازی شدند. در ادامه، مدلهای ثابت شده به نرم افزار اجزاء محدود منتقل شدند، و پس از مش بندی مناسب، مساله اجزاء محدود تعریف شد. در نهایت، پارامترهای مورد نظر مانند تغییر شکل و جابجائی و توزیع تنش-های مختلف در اجزاء نمونه¬ها به دست آمد.
يافته ها: میزان تغییر شکل مجموع پلیت ها در هر دو نمونه، پلیت ال شکل در هر دو نمونه، پلیت ZF در نمونه 1 و 2 ، و پلیت ریم اینفرااوربیت در نمونه 1 و 2 به ترتیب 6.7، 6.7 ،4.4، 4.8، 5.8 و 5.6 میکرومتر میباشد. میزان تنش وان مایسز مجموع پلیت ها در مدل 1 و 2، پلیت ZF در مدل 1 و 2، پلیت ال شکل در مدل 1 و 2 و پلیت ریم اینفرااوربیت در مدل 1 و 2 به ترتیب 41.1، 23.9، 41.1، 24.3، 7.6، 9.6، 28.5 و 11.8 مگاپاسکال میباشد. میزان تنش اصلی ماکزیمم مجموع پلیت¬ها در مدل 1 و 2، پلیت ZF در مدل 1 و 2، پلیت ال شکل در مدل 1 و 2 و پلیت ریم اینفرااوربیت در مدل 1 و 2 به ترتیب 46.2، 22.3، 46.2، 26.4، 3،6، 4.2، 30.9، و 14.1 مگاپاسکال میباشد.
نتيجه گيري:
پلیت ال شکل و پلیت ZF در هر دو نمونه به ترتیب بالاترین مقدار و کمترین مقدار تغییر شکل را داشتند. پلیت ZF در هر دو نمونه دارای بیشترین مقدار تنش وان-مایسز و تنش اصلی ماکزیمم بود که این میزان در نمونه 1 (میکروپلیت ها) بیشتر از نمونه 2 (مینی-میکروپلیت) ها بود. پلیت ال شکل دارای کمترین میزان تنش وان-مایسز و تنش اصلی ماکزیمم در هر دو نمونه بود.