| dc.contributor.advisor | رزاقی, علیرضا | |
| dc.contributor.author | کریمی, غلامعلی | |
| dc.date.accessioned | 2023-11-06T10:52:04Z | |
| dc.date.available | 2023-11-06T10:52:04Z | |
| dc.date.issued | 2023/09/02 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69728 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و هدف: خودکشی به عنوان یکی از بزرگترین معضلات سلامتی در سطح جامعه می‌باشد که سالیانه موجب مرگ، نقص عضو و صدمات جسمی و روانی افراد زیادی در جامعه می¬شود و به عنوان یکی از مهم¬ترین اولویت¬های نظام سلامت مطرح می¬باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل خطر خودکشی در استان البرز بین سا¬لهای 1401-1397 انجام شد.
روش کار و مواد:روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی می¬باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی افراد اقدام کننده به خودکشی در بین سال¬های 1397 تا 1401 استان البرز می¬باشد. روش نمونه¬گیری در پژوهش حاضر به صورت کل شماری بود. برای جمع¬آوری داده¬ها از چک لیست ثبت خودکشی وزارت بهداشت استفاده شد. برای بررسی فرضیه¬ها از آزمون T، همبستگی اسپیرمن، رگرسیون لجستیک، تحلیل واریانس و کورسکال-والیس استفاده شد و از نرم افزار SPSS و EXCEL بهره گرفته شد.
یافته¬ها: نشان داد میزان متوفیان مشکوک به خودکشی بر حسب جمعیت از 82/6 (در صد هزار نفر) در سال 1397 به 18/10 (در صد هزار نفر) در سال 1401 افزایش داشته است. میزان اقدام به خودکشی در بین زنان بیشتر از مردان اما از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<p). از نظر شغلی زنان خانه¬دار بالاترین میزان اقدام به خودکشی را داشتند. از نظر تحصیلی افراد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم، بالاترین اقدام به خودکشی را داشتند. افراد متاهل بالاترین و افراد بیوه (همسر فوت کرده) پایین¬ترین اقدام به خودکشی را داشتند. بالاترین شیوه اقدام به خودکشی با استفاده از دارو و کمترین شیوه سلاح گرم بود (05/0>p). نتایج همبستگی اسپیرمن نشان-دهنده ارتباط معنی¬دار بین اقدام به خودکشی با علائم افسردگی و تحصیلات بود (05/0>p). رگرسیون لجستیک نشان داد علائم افسردگی و تحصیلات پیش بینی کننده افکار اقدام به خودکشی می‌باشد (05/0>p). نسبت اقدام به خودکشی و نتیجه خودکشی 96/3 درصد فوت و عدم فوت 4/96 درصد بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می¬توان نتیجه گرفت از سال 1397 تا 1401 روند خودکشی رو به افزایش بوده است و نرخ فوت ناشی از اقدام به خودکشی طی این سال ها افزایش پیدا کرده است. نتایج نشان می¬دهد وضعیت اقدام به خودکشی و فوت ناشی از خودکشی در این استان در حال وخیم¬تر شدن است و باید اقدامات مناسب با توجه به نتایج بدست آمده در این زمینه صورت گیرد.
کلمات کلیدی: خودکشی، نظام مراقبت سلامت، عوامل خودکشی | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز،دانشکده مدیریت واطلاع رسانی پزشکی | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69759 | en_US |
| dc.subject | : خودکشی | en_US |
| dc.subject | نظام مراقبت سلامت | en_US |
| dc.subject | عوامل خودکشی | en_US |
| dc.title | بررسی عوامل خطر خودکشی در استان البرز بین سال‌های 1401-1397 | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | دشمنگیر, لیلا | |
| dc.identifier.docno | 9چ | en_US |
| dc.identifier.callno | 9چ | en_US |
| dc.contributor.department | گروه مدیریت و سیاستگذاری | en_US |
| dc.description.discipline | مدیریت و اصلاحات نظام سلامت | en_US |
| dc.description.degree | MPH | en_US |
| dc.citation.epage | | |
| dc.citation.epage | | |
| dc.citation.reviewer | شفیعی, علیرضا | |
| dc.citation.reviewer | قلیزاده, معصومه | |
