شناسایی محاسباتی داروهای مرتبط با پیری

Abstract

مقدمه: پیری یک فرآیند پیچیده¬ی چند وجهی است که شامل تعاملات بین مکانیسم¬های فراوان زیست شیمیایی و سلولی است. بالا رفتن سن عامل اصلی اکثر بیماری¬های مزمن ناتوان کننده می باشد. استفاده از روش-های محاسباتی برای جستجوی داروهای مؤثر بر مؤلفه¬ها و فرآیندهای شناخته شده در پیری انسان، رویکردی کارآمد بوده¬، زیرا توانسته است چندین داروی شناخته شده برای افزایش طول عمر در مدل¬های حیوانی را دوباره کشف کند. مواد و روش: در مطالعه حاضر، ابتدا ژن¬ های انسانی مرتبط با پیری استخراج و سپس پروتئین¬ های مرتبط با این ژن ها جمع آوری شدند و ماتریس ژن-پروتئین برای داده های حاصل رسم شد. در مرحله بعد، با استفاده از DINIES که یک موتور استنتاج شبکه تعامل دارو-هدف بر اساس تجزیه و تحلیل نظارت شده است، داروهایی که با این پروتئین ها و ژن ها در ارتباط بودند به دست آمدند و شبکه تعاملی آن ها رسم شد. سپس آستانه های مورد نظر برای شناسایی داروها اعمال شد و درنهایت با به دست آوردن دارو های مرتبط با پیری برای ارگانیسم های مدل طبق مراحل فوق، داروهایی که در پیری ارگانیسم های مدل تاثیر گذار هستند نیز به دست آمدند. یافته ها: بر اساس یافته های این مطالعه، استفاده از روش های محاسباتی برای شناسایی داروهایی که با پیری در ارتباط هستند، هم دقت بالایی دارند و هم از نظر زمان و هزینه مقرون به صرفه هستند. نتیجه گیری: در مطالعات پیری، به دلیل ملاحظات اخلاقی و زمان بر بودن بررسی تاثیر داروها و ترکیبات شیمیایی بر روی مکانیسم¬های پیری و طول عمر در انسان، نیاز به تکنیک¬های قابل اعتماد و سریع، جهت شناسایی دارو احساس می شود و با تکنیک های محاسباتی می¬توان تحولی در نظام طراحی و شناسایی داروها و نیز پیش¬گیری و مقابله با بسیاری از بیماری¬ها ایجاد کرد. در این مطالعه نیز به برخی از داروهای مرتبط با پیری از جمله کافئین و دیگوکسین رسیده ایم. کلید واژه ها: پیری، روش های محاسباتی، ارگانیسم مدل، شبکه تعاملی، دارو