مقایسه ی اثر آنتی باکتریال ژل تتراسایکلین و ژل حاوی نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین در مایع شیار لثه ای محل تماس ایمپلنت و اباتمنت
چکیده
مقدمه: شکست درمان ایمپلنت های دندانی به دلیل بیماری های پریودنتال ناشی از پاتوژن های بی هوازی به خصوص در سال اول جایگذاری اتفاق می افتد. این مطالعه کار آزمایی بالینی با هدف مقایسه ی اثر آنتی باکتریال ژل تتراسایکلین و ژل حاوی نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین در مایع شیار لثه ای محل تماس ایمپلنت و اباتمنت جهت پیشگیری از پری ایمپلنتایتیس انجام شد.
مواد و روش ها: 14 بیمار متقاضی ایمپلنت در خلف فک پایین وارد مطالعه شدند. در جلسه ی آنکاورینگ در دو فیکسچر ژل تتراسایکلین و ژل حاوی نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین گذاشته شده و در فیکسچر دیگر به عنوان گروه کنترل ماده ای اعمال شد. سپس در سه جلسه ی قالبگیری پروتز، تحویل پروتز و یک ماه پس از تحویل با استفاده از کن کاغذی از مایع شیار لثه ای نمونه تهیه شده و کشت میکروبی انجام شد و cfu اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج این مطالعات نشان داد در تمام مراحل نمونه گیری که استفاده از ژل تتراسایکلین و ژل حاوی نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل باعث کاهش میانگین cfu مایع شیار لثه ای می شود و نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین به طور معنی داری نسبت به ژل تتراسایکلین باعث کاهش بیشتر میانگین cfu می شود. با گذشت زمان نیز آزادسازی تتراسایکلین از ذرات نانو ادامه پیدا می کند.
نتیجه گیری: استفاده از نانوذرات سیلیکای مزوپروس لود شده با تتراسایکلین به طور معنی داری باعث کاهش میانگین cfu مایع شیار لثه ای نسبت به ژل تتراسایکلین می شود.