بررسی حساسیت و اختصاصیت یافته‌های MRI در افتراق علل خوش‌خیم و بدخیم شکستگی‌های فشاری جسم مهره
چکیده
شکستگی فشاری مهره یک مشکل مهم برای افراد مسن می‌باشد چون به‌طور شایعی در معرض این نوع شکستگی ناشی از پوکی استخوان می‌باشند. MRI جهت افتراق علل خوش‌خیم از بدخیم کلاپس تنه مهره استفاده می‌شود و می‌تواند موارد نیاز به استفاده از روش بیوپسی و بررسی پاتولوژیک جهت تشخیص را کاهش دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی حساسیت و اختصاصیت یافته‌های MRI در افتراق علل خوش‌خیم و بدخیم شکستگی‌های فشاری جسم مهره بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی بوده و جمعیت هدف آن بیماران مشکوک به شکستگی فشاری جسم مهره جهت انجام MRI ارجاع شده به بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در سال 1400 بود (تعداد 50 بیمار). روش نمونه‌گیری به شکل در دسترس یا آسان بود. پس از توضیحات شفاهی به بیماران و درصورت تمایل آن‌ها جهت مشارکت در این مطالعه، یافته‌های MRI آن‌ها موردمطالعه قرار گرفت. این بیماران بعدازاین که در سیر تشخیصی خود تحت بیوپسی باز یا پرکوتانئوس قرار گرفتند از تشخیص قطعی علت شکستگی مهره مطلع شدند. پس از جمع‌آوری کامل اطلاعات حساسیت و اختصاصیت هرکدام از یافته‌های MRI جهت پیش‌بینی خوش‌خیم یا بدخیم بودن علت شکستگی مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه، از میان متغیرهای مربوط به شکستگی‌های فشاری جسم مهره، وجود کالکشن اپیدورال و پارااسپینال (P-value=0.012)، درگیری قدامی جسم مهره (P-value=0.004)، تغییرات دژنراتیو مهره درگیر (P-value=0.001) و محل شکستگی مهره‌های لومبار (P-value<0.001) در گروه بیماران با شکستگی فشاری جسم مهره خوش‌خیم به‌طور معنادار بیشتر از گروه بیماران با شکستگی فشاری جسم مهره بدخیم بود؛ در حالی که متغیرهای جنسیت مذکر (P-value=0.006) و رده سنی بالا (P-value=0.048)، وجود توده اپیدورال و پارااسپینال (P-value=0.012)، درگیری پدیکول یا عناصر خلفی مهره (P-value=0.002)، الگوی درگیری مهره غیرمجاور (P-value<0.001) و انحنای دیواره خلفی مهره (P-value=0.007) در گروه بیماران با شکستگی فشاری جسم مهره بدخیم به‌طور معنادار بیشتر از گروه بیماران با شکستگی فشاری جسم مهره خوش‌خیم بود؛ اما در سایر متغیرها از جمله درگیری منتشر مهره و Schmorl node، درگیری صفحه انتهایی فوقانی و تحتانی، تخریب کورتکس مهره و درگیری دیسک بین مهره‌ای، تعداد مهره درگیر، ادم مغز استخوان، بیرون‌زدگی خلفی مهره (رتروپالشن) و رویت خط شکستگی افقی در T1 و T2، بین دو گروه بیماران با شکستگی فشاری جسم مهره خوش‌خیم و بدخیم موردمطالعه تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (P-value>0.05).