بررسی اثرات امپاگلیفلوزین بر روی افسردگی در بیماران با نارسایی قلبی با کسر تخلیه قلبی کاهش یافته: یک کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده
مقدمه: بیماری های قلبی عروقی امروزه یکی از 5 علت اول مرگ در جهان به شمار می آیند، علیرغم کارآزمایی های بالینی متعددی که انجام شده است تابحال هیچ درمان موثری برای نارسایی قلبی حاد یافت نشده است. تنها راه درمان بیماری نارسایی قلبی کنترل آن با استفاده از داروها می باشد. بین افسردگی و بیماری قلبی عروقی ارتباط دو طرفه وجود دارد. با این که دارو امپاگلیفلوزین جز پروتکل درمانی رایج بیماران قلبی عروقی است ولی تا بحال تاثیر داروی امپاگلیفلوزین بر روی افسردگی در بیماران با نارسایی قلبی با کسر تخلیه کاهش یافته مورد ارزیابی و بررسی قرار نگرفته است. مطالعه حاضر برای بررسی و مقایسه این که آیا دوز های 10 و 25 میلی گرم از داروی امپاگلیفلوزین روی افسردگی تاثیر می گذارند یا نه ، ارائه شده است. هدف: در این پژوهش هدف اصلی بررسی و مقایسه نمره همیلتون بیماران مصرف کننده داروی امپاگلیفلوزین با دوز های 10 و 25 میلی گرم می باشد. روش کار: این مطالعه بصورت کارآزمایی تصادفی در بیمارستان قلب شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 76 نفر از بیماران دارای شرایط به صورت تصادفی به دو گروه 38 نفره و 36 نفره (امپاگلیفلوزین 10 میلی گرم و امپاگلیفلوزین 25 میلی گرم) تقسیم شدند. تغییرات نمره همیلتون در مدت سه ماه ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که نمره همیلتون بیماران مصرف کننده دوز های 10 میلی گرم و 25 میلی گرم داروی امپاگلیفلوزین در ماه اول تغییر معنی دار ایجاد شده است ولی در ماه سوم تغییر معنی داری در داده ها ایجاد نشده است. نتیجه گیری: در این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که دوز های 10میلی گرم و 25 میلی گرم از داروی امپاگلیفلوزین اثر یکسانی بر روی افسردگی بیماران با نارسایی قلبی با کسر تخلیه کاهش یافته داشتند .