اثر والپروییک اسید بر میزان بیان9 ,TLR2,TLR4TLR در روی سلولهای منوسیت بیماران MS

Abstract

MS یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود. TLRs علاوه بر سلول‌های خونی و سلول‌های اپتلیال و اندوتلیال بافت‌ها همچنین در مغز نیز حضور دارند. علت انتخاب, TLR9 TLR2, TLR4 بدلیل اهمیت زیاد این 3 رسپتور در انتقال پیام در سطح سلول و سطح غشا میباشد. مواد و روش کار: 30 بیمار MS مراجعه کننده به درمانگاه MS بیمارستان امام رضا با استیجهای خفیف متوسط و شدید انتخاب شد و از بیماران خونگیری به عمل آمده و سلولهای منوسیت بروش MACS از PBMC جدا شد سلول های منوسیت برای ارزیابی درصد خلوص بروش فلوسایتومتری ارزیابی شد با آنتی بادی CD14. سلولهای منوسیت سپس کشت داده شده و بصورت تایم کورس صفر، شش، داوزده و بیست و چهار و چهل و هشت ساعت با والپریک اسید تحریک شد. بعد از اتمام تحریک سلول ها جمع آوری شده و میزان بیان ,TLR9,TLR2,TLR4 بروش Real Time PCR و وسترن بلات ارزیابی شد یافته‌ها: میزان بیان رسپتورهای TLR2,TLR4 TLR9,با گذشت زمان تحریک بصورت تایم کورس افزایش معنی داری داشت که این افزایش در 12 ساعت بعد از تحریک به بیشترین مقدار خود رسیده است