میزان موفقیت جایگذاری ماسک حنجره ای در کودکان با استفاده از روش بالا بردن یک طرفه فک(معرفی روشی جدید)
Abstract
عدم جای گذاری درست و صحیح LMA در کودکان نسبت به بالغین دارای عوارض بیشتری است و این عوارض در مدت زمان کوتاه می توانند موجب بروز اتفاقات ناگوار و غیرقابل جبران شوند؛ لذا یافتن روش های تعبیه مناسب و اصولی توسط محققین مختلف توصیه شده است. از آنجایی که جایگذاری LMA در اداره راه هوایی در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است و در صورت عدم موفقیت احتمال بروز عوارض وجود دارد . برای بالا بردن میزان موفقیت روش های متفاوتی با درصد قابل بحثی از موفقیت در جایگذاری بکار میرود. لزوم بکارگیری روش های جدید هنوز هم احساس می شود. در این مطالعه روشی جدید معرفی می شود.
روش کار: : تعداد 180 بیمار وارد این مطالعه شدند. پس از تقسیم بیماران در دو گروه روش کلاسیک و روش بالا بردن یک طرفه فک، اینداکشن بیهوشی برای آنان انجام شد (روش مشابه و یکسان برای تمامی بیماران) برای بیماران گروه تعبیه کلاسیک LMA به روش کلاسیک توسط متخصص بیهوشی ماهر انجام شد و برای بیماران گروه بالا بردن یک طرفه فک، متخصص بیهوشی با مانور جاوتراست یک طرفه، اقدام به تعبیه LMA نمود. اطلاعات بالینی و اطلاعات لازم جهت بررسی موفقیت و عوارض تعبیه LMA در چک لیست موجود تکمیل شد و پس از وارد کردن اطلاعات در نرم افزار آماری SPSS21 با آزمون های آماری کای اسکوئر و student t test تحلیل شدند. میزان P کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها : بررسی نتایج حاکی از آن بود که روش جای گذاری LMA به روش جاوتراست در مدت زمان تعبیه، تعداد تلاش برای تعبیه، درجه سختی و درجه نشت اکسیژن به صورت نسبت به گروه تعبیه به روش کلاسیک مشابه بود؛ همچنین در این روش عوارض پس از تعبیه همچون مشاهده خون و نیاز به تعویض لوله تراشه نیز مشابه گروه تعبیه به روش کلاسیک بود.