مقایسه تغییرات داپلر شریان نافی و مغزی میانی جنین ثانوی به پلی‌هیدرآمنیوس در مادران دیابتیک و غیر دیابتیک
چکیده
ارزیابی مایع آمنیوتیک از متغیرهای اصلی بررسی سلامت جنین در سه ماهه‌ی دوم و سوم حاملگی است. افزایش مایع آمنیوتیک میتواند وضعیت سلامت جنین را تحت تاثیر قرار دهد.
داپلرولوسیتومتری شریان نافی و MCA جنین میتواند روش جدیدتر و قابل اعتمادتری برای ارزیابی بهتر و دقیق تر وضعیت سلامت جنین باشد.
هدف این مطالعه مقایسه ی شدت اختلال جریان خون در شریان نافی و MCA جنین در IP و DP است و در صورتی که شدت این اختلال در دو گروه مشابه باشد، درمانهای نگهدارنده جهت کاهش نسبی حجم مایع آمنیوتیک، در هر دو گروه میتواند مفید باشد.
روش اجرا : در این بررسی حاملگی‌های تک قلویی با سن تقویمی 30-41 هفته همراه با پلی‌هیدرآمنیوس ایدیوپاتیک(IP) و پلی‌هیدرآمنیوس دیابتیک (DP) ، با رعایت معیارهای ورود و خروج از مطالعه، از خرداد1399 لغایت خرداد 1401 وارد مطالعه شدند . بیماران ابتدا در دو دسته دیابتیک و غیر دیابتیک و سپس هر دسته در سه گروه با پلی‌هیدرآمنیوس خفیف(AFI=25-30 cm) ، پلی‌هیدرآمنیوس متوسط(AFI=30-35cm)، پلی‌هیدرامنیوس شدید(AFI>35cm) قرار گرفتند . در تمام موارد AFI و پس از انجام داپلرولوسیتومتری جنین، PI و S/D R شریان نافی و PI ،PSV و S/D R MCA هر جنین اندازه گیری شد.
پس از خاتمه مطالعه، مقادیر ثبت شده برای هر یک از گروه‌ها با مقادیر جدول استاندارد برای AFI، PI و S/D R شریان نافی و PI ،PSV و S/D R MCA مقایسه شد.
یافته‌ها: 138مادر باردار با پلی‌هیدرآمنیوس در سه ماهه سوم مورد بررسی قرار گرفتند که 70نفر در گروه IP و 68 نفر در گروه DP قرار گرفتند. (دو نفر از بیماران دیابتیک به علت عدم تطابق با معیارهای مطالعه در بررسی‌های بعدی از مطالعه کنار گذاشته شدند.)
در مقایسه با مقادیر استاندارد ، تعداد 14 نفر از بیماران گروه IP (20%) و 10 نفر از بیماران گروه DP (%7/14)، شاخص‌های داپلر جنینی مختل داشتند.
در گروه ایدیوپاتیک شاخص‌های داپلر شریان نافی فقط در زیر گروه شدید با دو زیرگروه دیگر و شاخص های داپلر مغزی میانی (به جز MCA PSV) در همه ی زیر گروه های شدت پلی هیدر‌آمنیوس، دو به دو تفاوت معنی دار پیدا کرده است. و در گروه دیابتیک، شاخص‌های داپلر شریان نافی در هیچ یک از زیر گروه‌های شدت تفاوت معنی دار پیدا نکرده است؛ و شاخص های داپلر مغزی میانی (به جز MCA PSV) در زیر گروه های متوسط و شدید پلی هیدر‌آمنیوس با زیرگروه های دیگر تفاوت معنی دار پیدا کرده است.
اختلال شاخص‌های داپلر نافی و مغزی میانی جنین به جز UA S/DR ارتباطی به دیابتیک یا ایدیوپاتیک بودن پلی‌هیدرآمنیوس نداشته و تفاوت معنی‌داری بین دو گروه برای سایر شاخص ها نبود و این اختلال فقط به شدت پلی‌هیدرآمنیوس وابسته می باشد.