بررسی رابطه بین مقادیر HbA1c قبل از عمل و قند خون حین عمل در بیماران دیابتیک و غیر دیابتیک در جراحی های بزرگ ارتوپدی
چکیده
مطالعات گوناگونی هموگلوبین گلیکوزیله را به عنوان عامل مؤثری در پیشگویی عوارض بعد از عمل در بیماران جراحی بیان کرده اند، لذا بر آن شدیم که در مطالعه ی حاضر به بررسی ارتباط مقادیر HbA1C قبل از عمل و قند خون حین عمل در بیماران دیابتیک و غیر دیابتیک بپردازیم.
مواد و روش¬ها: در این مطالعه تحلیلی آینده نگر، ۲۹۰ بیمار کاندید جراحی ارتوپدی وارد مطالعه شدند. قبل از شروع بیهوشی نمونه خون وریدی جهت اندازه گیری HbA1C و قند خون قبل از عمل اخذ گردید . لاین وریدی برای اندازه گیری مکرر قند خون حین عمل گرفته شد و اندازه گیری کلیه ی نمونه ها توسط آزمایشگاه واحد صورت گرفت. بیهوشی نیز در تمامی بیماران با روش یکسان صورت گرفت.
نتايج: در این مطالعه، از مجموع ۲۹۰ بیمار، ۹۴ بیمار (۳۲.۴٪) زن و ۱۹۶ بیمار (۶۷.۶٪) مرد بودند، ولی بیماران دو گروه دیابتیک و غیر دیابتیک از نظر یافته های دموگرافیک تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. متوسط مقدار HbA1C در بیماران دیابتیک به طور معنی داری بیش از بیماران غیر دیابتیک بود (P< 0.0001).
با استفاده از آزمون Mixed Model، نتایج نشان داد که شدت تغییرات و افزایش قند خون بیماران مبتلا به دیابت در حین عمل و بعد از عمل به طور معنی داری بیشتر بود. در نهایت، نتایج آزمون Linear Regression بیانگر ارتباط معنی داری بین مقادیر پیش از عمل هموگلوبین گلیکولیزه و قند خون پیش از عمل با هیپرگلیسمی بعد از عمل بود.