تاثیر مکمل یاری پروبیوتیک هفت سویه بر تعادل پرو اکسیدان - آنتی اکسیدان ، ICAM-1 و VCAM-1 در بیماران دچار ترومای سر، بستری در بخش مراقبت های ویژه: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل دار

Abstract

زمینه و اهداف: آسی ب تروماتیک مغزی ) 1(TBI یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوا نی در سراسر جهان است که شیوع بالایی در بزرگسالان جوان دارد. در TBI ، آبشارهای بیوشیمیایی در پاسخ به آسی ب اولیه و ثانو یه رخ می دهد. این مکانیسم ها باعث ایجاد استرس اکسیداتیو و التهاب می شوند که در نهای ت ممکن اس ت منجر به اختلال در عملکرد عصبی و مرگ شود. پروبیوتیک ها مسیرهای سیگنالینگ مربوط به التهاب و ایمنی را توسط متابولیت های باکتری ها و ترکیبات پروبیوتیک هضم شده دستگاه گوارش تنظیم می کنند و ممکن است به بیمارا ن بدحال کمک کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل های پروبیوتیک بر تعادل پرواکسیدانی-آنتی اکس یدان ی و ICAM-1 و VCAM-1 در بیماران مبتلا به TBI انجام شد . روش کار و مواد: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر ر وی 40 بیمار بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه ) 2(ICU انجام شد. تمامی بیماران در 24 ساعت اول بست ری، تغذ یه روده ای را از طر یق لوله بینی معده در یاف ت کردند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: ) 1 ( گروه پروبیوتیک )کسانی که درمان استاندارد به اضافه چهار کپسول پروبیوت یک را به مدت 14 روز دریاف ت میکنند، N=20 ( ،) 2( گروه دارونما )کسانی که درمان استاندارد به اضافه چهار کپسول دارونما را به به مدت 14 روز دریافت میکنند، N=20 (. مولکول چسبندگی بی ن سلولی 31-(ICAM) ، مولکول چسبندگی سلول عروقی 41-(VCAM) ، تعادل آنتی اکسیدانی پرواکسیدانی ) 5(PAB و دریاف ت رژیم غذایی از درشت مغذ ی ها، ویتامین ها و مواد معدنی آنتی اک سیدانی )ویتامین A ، E ، C و روی ، مس، و سلنیوم( و فیبر غذای ی ابتدا و انتهای مداخله ارزیا بی شد . 1 Traumatic Brain Injury 2 Intensive Care Unit 3 InterCellular Adhesion Molecule 1 4 Vascular Cell Adhesion Molecule 1 5 Prooxidant-Antioxidant Balance یافته ها: از مجموع 48 بیمار که وارد مطالعه شدند، 40 نفر کارآزمایی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مکمل پروبیوتیک به مدت 14 روز نه تنها سبب بهبودی معنی دار در GCS بلکه به طور قابل توجهی دریاف ت انرژی و ریزمغذی ها شد. همچنین، کاهش قابل توجهی در سطوح سرمی PAB (P= 0.047) ، ICAM-1 (P= 0.002) و VCAM-1 (P= 0.003) در گروه پروبیوتیک مشاهده ش د، ولی پس از کنترل عوامل مخدوش گ ر، تغییرا ت بین گروهی در انتهای مطالعه از نظر اماری معنی دار نبودند . نتیجه گیری: یافتههای ما نشان میدهد که مکملهای پروبیوتیک با بهبود التهاب، استرس اکسیداتیو و همچنین دریاف تهای غذایی م یتواند در درمان TBI به عنوان یک مکمل کمکی در نظر گرفته شود . کلمات کلیدیزمینه و اهداف: آسی ب تروماتیک مغزی ) 1(TBI یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوا نی در سراسر جهان است که شیوع بالایی در بزرگسالان جوان دارد. در TBI ، آبشارهای بیوشیمیایی در پاسخ به آسی ب اولیه و ثانو یه رخ می دهد. این مکانیسم ها باعث ایجاد استرس اکسیداتیو و التهاب می شوند که در نهای ت ممکن اس ت منجر به اختلال در عملکرد عصبی و مرگ شود. پروبیوتیک ها مسیرهای سیگنالینگ مربوط به التهاب و ایمنی را توسط متابولیت های باکتری ها و ترکیبات پروبیوتیک هضم شده دستگاه گوارش تنظیم می کنند و ممکن است به بیمارا ن بدحال کمک کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل های پروبیوتیک بر تعادل پرواکسیدانی-آنتی اکس یدان ی و ICAM-1 و VCAM-1 در بیماران مبتلا به TBI انجام شد . روش کار و مواد: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر ر وی 40 بیمار بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه ) 2(ICU انجام شد. تمامی بیماران در 24 ساعت اول بست ری، تغذ یه روده ای را از طر یق لوله بینی معده در یاف ت کردند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: ) 1 ( گروه پروبیوتیک )کسانی که درمان استاندارد به اضافه چهار کپسول پروبیوت یک را به مدت 14 روز دریاف ت میکنند، N=20 ( ،) 2( گروه دارونما )کسانی که درمان استاندارد به اضافه چهار کپسول دارونما را به به مدت 14 روز دریافت میکنند، N=20 (. مولکول چسبندگی بی ن سلولی 31-(ICAM) ، مولکول چسبندگی سلول عروقی 41-(VCAM) ، تعادل آنتی اکسیدانی پرواکسیدانی ) 5(PAB و دریاف ت رژیم غذایی از درشت مغذ ی ها، ویتامین ها و مواد معدنی آنتی اک سیدانی )ویتامین A ، E ، C و روی ، مس، و سلنیوم( و فیبر غذای ی ابتدا و انتهای مداخله ارزیا بی شد . 1 Traumatic Brain Injury 2 Intensive Care Unit 3 InterCellular Adhesion Molecule 1 4 Vascular Cell Adhesion Molecule 1 5 Prooxidant-Antioxidant Balance یافته ها: از مجموع 48 بیمار که وارد مطالعه شدند، 40 نفر کارآزمایی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مکمل پروبیوتیک به مدت 14 روز نه تنها سبب بهبودی معنی دار در GCS بلکه به طور قابل توجهی دریاف ت انرژی و ریزمغذی ها شد. همچنین، کاهش قابل توجهی در سطوح سرمی PAB (P= 0.047) ، ICAM-1 (P= 0.002) و VCAM-1 (P= 0.003) در گروه پروبیوتیک مشاهده ش د، ولی پس از کنترل عوامل مخدوش گ ر، تغییرا ت بین گروهی در انتهای مطالعه از نظر اماری معنی دار نبودند . نتیجه گیری: یافتههای ما نشان میدهد که مکملهای پروبیوتیک با بهبود التهاب، استرس اکسیداتیو و همچنین دریاف تهای غذایی م یتواند در درمان TBI به عنوان یک مکمل کمکی در نظر گرفته شود . کلمات کلیدی: پروبیوتیک، آسی ب مغزی، عوامل التهابی، استرس اکسیداتیو