بررسی اثرات آپوپتوتیک داروی سیکلوفسفامید در همراهی با داروی BV6 در لوکمی لنفوبلاستیک حاد
چکیده
مقاومت به شیمی درمانی یکی از رایج ترین رخدادهای مشاهده شده در بسیاری از لوسمی ها از جمله لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) می باشد. با وجود استفاده از روش های شیمی درمانی متفاوت در کنار انواع ایمونوتراپی ها، هنوز هم درمان قطعی برای ALL وجود ندارد. در نتیجه تلاش ها برای افزایش کارایی روش های درمانی همچنان ادامه دارد. یکی از روش های ایمونوتراپی نوین، استفاده از ابزارهایی برای افزایش حساسیت به آپوپتوز و شکستن مقاومت سلول های سرطانی در مقابل شیمی درمانی است. از جمله این راه ها، استفاده از Smac mimetics نظیر BV6 می باشد که موجب افزایش حساسیت سلول ها به آپوپتوز می گردد. بنابراین در این مطالعه تصمیم گرفته شد با استفاده از نانوحامل ها و بواسطه انتقال BV6 به سلول های سرطانی موجب افزایش حساسیت آنها به سیکلوفسفامید گردیم.
مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی دو رده سلولی Jurkat و NALM6 و همچنین سلول های تک هسته ای خون محیطی ۱۰ بیمار ALL انجام پذیرفت. از نانوذرات تری متیل کیتوزان پوشده شده با کربوکسی متیل دکستران برای تحویل همزمان BV6 و سیکلوفسفامید به سلول های سرطانی استفاده شد. به منظور مطالعه ساختار شیمیایی نانوذرات از تست های H1NMR و FTIR استفاده شد. همچنین، ورود نانوذرات به داخل سلول های سرطانی بوسیله فلوسایتومتری و میکروسکوپ کونفوکال بررسی گردید. به منظور بررسی سمیت نانوذرات از تکنیک MTT استفاده شد. تاثیر درمان ترکیبی بر روی آپوپتوز سلول ها بوسیله فلوسایتومتری ارزیابی گردید. ارزیابی بیان ژن های هدف در سلولهای سرطانی نیز بوسیله تست Real-time PCR انجام پذیرفت.
یافته ها : نتایج نشان دادند که نانوذرات تولیدی اندازه ای در حدود 105، پتانسیل زتای 18 و 0/2 PDI < داشتند. این خواص فیزیکوشیمیایی منجر به بارگیری مناسب BV6و سیکلوفسفامید گشتند و بصورت معناداری موجب تحویل آنها به سلول های سرطانی گردیدند. تحویل همزمان BV6 و سیکلوفسفامید به سلول های سرطانی موجب کاهش بقای سلول های سرطانی و شکستن مقاومت آنها به آپوپتوز گردید که با کاهش بیان Bcl-2 و افزایش بیان Bax همراه بود.