بررسی امکان کوتینگ هیدروکسی آپاتیت، گرافن اکسید و سیکلودکسترین بر روی ایمپلنت های آلیاژ تیتانیومی و بررسی زیست سازگاری آن ها
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی امکان کوتینگ هیدروکسی آپاتیت، گرافن اکسید و سیکلودکسترین بر روی ایمپلنت آلیاژ تیتانیومی و بررسی زیست سازگاری آنها می باشد.
مواد و روش اجرا: سی و پنج نمونه به قطر و طول 10 میلیمتر برش داده شد و سپس سنگ زنی شدند و بعد با سنباده گرید 1200 در آب سنباده زنی شدند و سپس با اسید و اتانول و استون شسته شدند. ابتدا تیتانیوم دی اکسید نانو تیوب به روش آنودیزاسیون و هیدروکسی آپاتیت به روش الکتروفورتیک دپوزیشن بر روی دیسکهای تیتانیوم کوت شده و کوتینگ بوسیله EDS،SEM و XRD تایید شد. سپس گرافن اکسید توسط واکنش استری شدن بر روی هیدروکسی آپاتیت پیوند زده شد و محصولات حاصل توسط طیف سنجی EDS،SEM و XRD تایید شد. در مرحله بعد سیکلودکسترین بر روی گرافن اکسید و هیدروکسی آپاتیت کوت شده پیوند زده شد و محصول حاصل با EDS، SEM و XRD آنالیز و تایید شد. زیست سازگاری کوتینگ کامپوزیتی بر سطح ایمپلنت توسط MTT assey بررسی شد برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمالیته داده ها، آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار spss نسخه ی 24 استفاده شد.
یافته ها: تصاویر میکروسکوپ الکترونی پوشش یکنواخت پارتیکل های هیدروکسی آپاتیت و صفحات گرافن اکسید با ضخامت 120-130 نانومتر را نشان می دهند. مورفولوژِی تیتانیوم کوت شده با هیدروکسی آپاتیت-گرافن اکسید-سیکلودکسترین نیز دارای قطعات تقریبا یکنواخت همراه با حفراتی بین قطعات می باشد. ارزیابی EDS نشانگر عناصر Ca و P در نمونه ی کوت شده با هیدروکسی آپاتیت و عناصر C و O در نمونه کوت شده با گرافن اکسید است. در مورد تیتانیوم پوشش داده شده با سیکلو دکسترین میزان عناصر C و O همچنان زیاد است وعناصر P و Ca نیز همچنان در ترکیب دیده می شود. ارزیابی توسط XRD ماهیت کریستالی هر مرحله از کوتینگ را تایید کرد. ارزیابی زیست سازگاری تفاوت معناداری میان سمیت نمونه تیتانیومی کوت نشده و تیتانیوم کوت شده با هیدروکسی آپاتیت-گرافن اکسید-سیکلودکسترین نشان نداد (P value>0.05).
نتایج: پوشش ایمپلنت های تیتانیومی توسط هیدروکسی آپاتیت به روش الکتروفورتیک دپوزیشن و گرفت گرافن اکسید و سیکلودکسترین بر روی آن باعث تولید نمونه تیتانیومی با زیست سازگاری بالا می گردد.