تأثیر مکمل کورکومین بر شاخص¬های انعقادی، ضدالتهابی و امتیاز فیزیولوژیک حاد ساده شده (SAPS) در بیماران مبتلا به سندرم التهابی سیستمی

Abstract

چکیده‌ی فارسی سابقه و هدف: سندرم پاسخ التهابی سیستمی (SIRS) التهاب گسترده‎¬ی ناشی عفونت، پانکراتیت، ایسکمی، سوختگی، آسیب‌های متعدد و شوک هموراژی می¬باشد. سپسیس به معنای ترکیبی از SIRS، شک به عفونت و وجود یک مورد از ریسک فاکتورها شامل سن بالاتر از ۶۵ سال، نقص ایمنی، بیماری مزمن و...است. به طور کلی درمان SIRS وابسته به علت زمینه‌ای ایجاد آن است، اما در مطالعات بالینی متعدد اثر مفید برخی مواد مغذی در بهبود علائم مشاهده شده¬است. کورکومین پلی‌فنل آب‌گریز گیاه زردچوبه است که اثرات متعددی بر سلامت دارد. با توجه به اینکه التهاب، اختلال انعقادی و عفونت از مشکلات اصلی در بیماران مبتلا به SIRS می‌باشد، به نظر می‎رسد مکمل کورکومین می‌تواند باعث بهبود بیماران مبتلا به SIRS شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات مکمل‌یاری کورکومین بر شاخص¬های انعقادی، ضدالتهابی و امتیاز فیزیولوژیک حاد ساده‌شده (SAPS II) در بیماران مبتلا به SIRS بستری در بخش مراقبت‎های ویژه بود. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار بود که بر روی 40 بیمار مبتلا به SIRS بستری در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه‌ مداخله و شاهد قرار گرفتند، یک گروه روزانه 160 میلی‎گرم نانوکورکومین به مدت 10 روز، همراه با درمان استاندارد و گروه دیگر به مدت 10 روز، تنها درمان استاندارد دریافت کردند. درمان استاندارد شامل شروع هرچه سریعتر آنتی-بیوتیک¬های وسیع¬الطیف، داروهای استروئیدی و ضدانعقادها بود. بیماران به صورت انترال و با استفاده از گاواژ استاندارد شرکت کارن تغذیه شدند. پرسشنامه‌ی SAPS II (Simplified Acute Physiology Score II) در روزهای 0، 5 و 10 مطالعه تکمیل شد و امتیاز SAPS II، زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT)، پروتئین C و فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا (TGF β1) در روزهای 0 و 5 و 10 مورد مطالعه قرارگرفت. یافته‎ها: نتایج نشان داد که PTT در گروه نانوکورکومین (001/0=p) و شاهد (042/0=p) بین روز 5 و 10 پس از مداخله تفاوت معناداری داشت. میزان PTT در روز 5 و 10 مطالعه براساس آزمون ANCOVA و تعدیل براساس نوع بیماری، تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد (به ترتیب 03/0=p،000/0p=). در گروه نانوکورکومین، تفاوت بین پروتئین C در روز 0، 5 و 10 پس از مداخله از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0=p)، اما در گروه شاهد تفاوت آماری معنی‌داری در طول مطالعه مشاهده نشد. سطح پروتئین C سرم در روزهای 5 و 10 مطالعه، تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد (به ترتیب 01/0=p و 00/0=p). تفاوت معنی‌داری در سطوح سرمی TGF-β1 در هیچ مرحله‌ای از مطالعه وجود نداشت. همچنین سطوح امتیاز SAPS II در گروه مداخله در طی مطالعه به طور معنی¬داری کاهش پیدا کرد (001/0p=). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که مکمل نانوکورکومین باعث کاهش قابل‌توجه امتیاز SAPS II در بیماران مبتلا به SIRS و بهبود شاخص¬های انعقادی با افزایش پروتئین C و PTT می‎شود.

کلمات کلیدی: پروتئین C، PTT، پلی فنول ها، امتیاز فیزیولوژیک حاد ساده شده، SAPS، کورکومین