بررسی همخوانی نتایج پیش بیمارستانی سکته مغزی با تشخیص در اورژانس
چکیده
بسیاری از بیماریهای حاد می توانند با علائم مانند سکته مغزی بروز کنند ، به عنوان مثال هیپوگلیسمی ، میگرن ، تشنج و موارد دیگر و از آنها به عنوان تقلید سکته (SMs) یاد می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیمارانی است که با احتمال سکته مغزی به اورژانس توسط سیستم پیش بیمارستانی ارجاع داده شده اند تا همخوانی نتایج اورژانس با نتایج اورژانس پیش بیمارستانی مورد ارزیابی قرار گیرد.
روش کار: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد، بیمارانی که در طی سال 1398 با شکایت سکته مغزی حاد به اورژانس مرکز آموزشی- درمانی امام رضا(ع) تبریز توسط اورژانس پیش بیمارستانی آورده شده اند وارد مطالعه شدند که شامل 150 ماموریت گردید. بیمارانی که قبل از اتمام بررسی بیمارستان را ترک کرده بودند یا به دلیل کاهش سطح هوشیاری معاینات نورولوژیک آنها قابل اعتماد نبود از مطالعه خارج گردیدند. اگر بیمار از دسته ای بوده که کد سما فعال شده و ترومبولتیک تجویز شده نیز یادداشت گردید و در نهایت داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در این مطالعه که 150 نفر وارد مطالعه شده اند. میانه سنی 73 سال و در بازه میان چارکی جمعیت سن بین 60 تا 80 سال بود. بر اساس تعداد ماموریت پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی، با احتمال وجود استروک در بیمار، در ماههای تیر، آبان و دی بیشترین مقدار را نشان می دهد.
اغلب بیمارانی که توسط اورژانس پیش بیمارستانی منتقل شده بودند در شیفت عصر بود. بین شکایت اصلی بیمار با تشخیص نهایی در اورژانس ارتباط معنی دار ضعیفی وجود داشت و همخوانی بین نتایج پیش بیمارستانی با نتایج اورژانس در حد ضعیف ارزیابی گردید.