بررسی ژنوتیپی الگوی مقاومت انتی بیوتیکی و نیز ژنوتیپ فاکتور ویرولانس cagA هلیکوباکتری پیلوری در نمونه های پارافینی بیوپسی معده بدست امده از بیماران مبتلا به سرطان معده

Abstract

مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری در بروز اختلالات معدی - مری از جمله گاستریت 1 ، اولسر پپتیک2 ، آدنوکارسینوما 3 دخیل میباشد. برای درمان، از آنتی بیوتیک هایی مثل مترونیدازول،آموکسی سیلین، کلاریترومایسین، سیپروفلوکساسین با داروهای مهار کننده پمپ پروتون و نمکهای بیسموت استفاده می شود. به علت مقاومت آنتی بیوتیکی ریشه کنی این باکتری مشکل است. هدف: بررسی ژنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی H. Pylori و ارتباط آن با ژنوتیپ فاکتور ویرولانس CagA در نمونه های پارافینی بیوپسی معده بدست آمده از بیماران مبتلا به سرطان معده . روش کار: 80 نمونه ی بیوپسی بیماران مبتلا به سرطان معده از بیمارستان امام رضا تبریز در رنج سنی 103 - 55 جمع آوری شد. سپس DNA استخراج و برای تایید حضور DNA مربوط به H. Pylori ژن اوره آز C به روش PCR تکثیر شد. بررسی ژنوتیپی الگوی مقاومت به کلاریترومایسین و مترونیدازول به ترتیب به روش Real-Time PCR و PCR انجام شد. بررسی ژنوتیپی فاکتور ویرولانس cag A به روش PCR انجام شد . نتایج: فراوانی مقاومت به کلاریترومایسین در بیماران سرطانی بیشتر از بیماران غیر سرطانی است، این تفاوت از نظر آماری معنی دار نشد. جهش frameshit ژن frxA بیشتر از ژن rdxA بوده و جهش missense در ژن rdxA بیشتر از frxA می باشد این تفاوت از نظر آماری معنی دار نمیباشد . ارتباطی بین وضعیت ژن Cag A و مقاومت آنتی بیوتیکی در این بیماران مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: مقاومت به آنتی بیوتیک های مترونیدازول و کلاریترومایسین در بیماران مبتلا به سرطان معده بیشتر از افراد کنترل است که بیانگر عدم ریشه کن شدن باکتری با این گروه 1 Gastritis 2 Peptic Ulcer 3 Gastric adenocarcinoma از آنتی بیوتیک ها می باشد. اما تفاوت معنی داری بین مقاومت به کلاریترومایسین و مترونیدازول و جهش های ژن 23SSSSS ، frxA ، rdxA و Cag A وجود ندارد.