بررسی ارتباط سواد سلامت الکترونیک و اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کرونا در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشت تبریز

Abstract

چکیده: مقدمه: توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تمامی زمینه ها از جمله مراقبت های بهداشتی اثر گذاشته است. در عصر شیوع کرونا نیز پیشرفت های رو به رشد تکنولوژی در زمینه سیستم های بهداشتی درمانی در کشورهای مختلف بیش از بیش به چشم می خورد، بنابراین برای کسب اطلاعات صحیح در زمینه سلامت دو موضوع مهم سواد سلامت و سواد سلامت الکترونیک بیش از هر زمان دیگری حائز اهمیت هست، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سواد سلامت الکترونیک و اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کرونا به مراکز بهداشت تبریز انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی_مقطعی در مراکز بهداشت تبریز در سال 1400 اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که روایی و پایایی آن در مطالعات پیشین تایید شده بود و توسط مراجعه کنندگان به مراکز بهداشت تکمیل گردید. انتخاب افراد به صورت تصادفی بود. همچنین متغیرهای دموگرافیکی به منظور شناسایی ارتباط آن ها با سواد سلامت الکترونیک و رفتارهای پیشگیری کننده جمع آوری گردید. از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف به منظور توصیف داده ها و از آزمون های ناپارامتریک من ویتنی و کروسکال والیس به منظور مقایسه گروه های مختلف و از آزمون های همبستگی اسپیرمن جهت بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه تعداد 200 شرکت کننده حضور داشتند که 117 نفر زن و 83 نفر مرد بودند. میانگین امتیاز سواد سلامت الکترونیک افراد 78/6±07/28 و همچنین میانگین رعایت رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کووید-19، 20 /3±82/7 بدست آمد که هر دو میانگین امتیاز سواد سلامت الکترونیک و رعایت رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کووید-19 نمره ی پایینی را نشان می دهند. نتایج: سطح سواد سلامت الکترونیک و میزان اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کووید-19 افراد مراجعه کننده به مراکز بهداشت پایین بود و یافته ها بیانگر نیاز به افزایش دانش و آگاهی افراد در زمینه سواد سلامت الکترونیک و اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از ابتلا به کووید-19 است.